EN ANDERE VERHALEN. 63

duiden, indien ik eene plaats aanvaardde, waarop
verscheidenen hunner misschien meer recht hebben
damien Ik zal u niet ontveinzen, dat de vrees uwen
vader te mishagen, en de wensch wel met hem te staan
veel hebben bijgedragen, om mij het eervolle aanbod
van den meester van de hand te doen wijzen en hem
iets anders voor te stellen, dat, hoop ik, mij Bavo voor
altoos zal tot vriend maken. »

Nathalia was door dit bewijs van liefde van wege
haren beminde zoozeer getroffen, dat zij met moeite de
tranen kon bedwingen, die ín hare oogen parelden.
Met ontroerde stem sprak zij, terwijl zij hem de hand
reikte :

« Zoodat het grootendeels om mij is, dat gij die
schoone plaats weigert ?.…. Heb dank, mijn vriend, heb
dank. Ik zal niet vergeten wat gij ter liefde van mij
gedaan hebt. »

« Ter liefde van u en van mijzelven, waarde
Nathalia... Gij bemint mij : wat heb ik meer te
verlangen ? Gij bemint mij als eenvoudig werkman:
wat heb ík eene betere plaats noodig ?.…. Ik ben jong,
gezond en sterk, ken mijn vak en heb moed en arbeids-
lust. Daarmede zal het mij nimmer aan middelen
ontbreken, om in onze behoeften te voorzien... en in
die der kleine familie, welke eenmaal, als ’t God belieft,
ons geluk zal komen vergrooten, » voegde hij er bij op
eenen toonen met eenen blik, die het meisje beschaamd
de oogen deden nederslaan. « Wat ik vooral noodig
heb, is de vriendschap, de genegenheid uws vaders,

    
  
   
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   
     
  
 
 
 
 
 
 
 

Á