— 119 —

bouw iser zelfs in verachting. Een werkman wordt
er meer geacht dan een boer.

Paul. Hoe! is de wetenschap, die het menschdom
voedt, verachtelyk in Europa? Ik kan u niet begrvpen.

De grysaerd. O! het is onmogelyk, dat iemand,
in den natuerstaet opgekweekt, de bedorvenheid der
maetschappy begrype : men kan zich wel een juist
denkbeeld van de orde, maer niet van de wauorde
maken. De schoonheid, de deugd en het geluk,
hebben ieder hunne evenredigheid ; de leelykheid ,
de ondeugd en het ongeluk zyn daervan beroofd.

Paul. De ryke lieden zyn dan wel gelukkig ! niets
staet hun in den weg; zy kunnen het voorwerp
hunner liefde met alle mogelyke vermaken over-
hoopen.

De grysaerd. De meesten hunner zyn alle hunne
vermaken moede, juist daerom dat zy hun geene
moeite kosten, Hebt gy zelf niet ondervonden , dat
het vermaek der rust door vermoeidheid, van het
eten door den honger, en van het drinken door den
dorst gekocht wordt? Wel nu ‚ dat van te beminnen
en bemind te worden, wordt niet dan door eene
menigte ontberingen en opofferingen verkregen. De
rykdommen berooven de ryken van alle deze ge-
noegens , dewyl zy hunne behoefte voorkomen. Voeg
by de walging der verzadigdheid, den hoogmoed uit
hunnen overvloed geboren, wien het kleinste gemis
hindert, zelfs dan wanneer de grootste genietingen
hun niet meer streelen. De geur van duizend roozen