LIVINUS 125

dat hij de vrouw, om welker ontmoeting het hem te

doen was, zou vinden.

We

Hoe LIVINUS ENKEL GESCHILDERDE VLAAMSCHE
VROUWEN VOND.

Dat Livinus dien nacht van blonde vrouwen en
blauwoogige meisjes droomde, was zeer natuurlijk.
Zelfs in den slaap zag hij de dichte drommen wande-
laars en vooral wandelaressen langsheen de Schelde
kuieren. Allengs kwamen herinneringen uit Parijs
zich met die van zijne aankomst te Antwerpen ver-
mengen. Hem docht, dat de godinnen, nimfen en ver-
dere allegorische beelden der tafereelen van Rubens,
welke hij in de galerij van Medecis zoo dikwijls gezien
had, hem in zijne kamer een bezoek brachten. Met
hare groote hemelsblauwe kijkers lonkten zij hem
verleideljjk toe, met de teederste uitdrukking op het
schoone gelaat lachten zij hem op de aanminnigste
wijze tegen, en hare karmozijnroode lippen openden
zich, als versch ontloken rozen, om schitterend witte
tandenrijen te ontblooten en hem de zoetste namen
toe te lispen. Zij maanden hem aan tot volharding in
zijne onderneming en verspraken hem, dat hij eene
harer tot vrouw zou krijgen; dat hij te Antwerpen
het meisje zou ontmoeten, hetwelk zijne droomen

Gr