| Full text |
e Es. F3 a:
8 Over het beloonen en Rrafen
Cn
goede en-kwaade op derzelver juiste waarde te
fchatten.
Om-echter de natuurlijke gevolgen behoorlijk
aan te-wenden, moet men de beletfels- weg ruis
men, welke hunne werking kunnen. verhinde=
ren, en bij kinderen, uit, hoofde van de zwak.
heid hunner zielsvermogens, menigvu!diger zijn,
dan bij volwasfenen. Dit moet gij toch vooral
niet uit het oog verliezen, zoo gij van de na-
tuerlijke belooningen enftraffen een juist ge-=
bruik wilt maken; want, bn cop zelf in zijne
wijsheid dezelve verordend en uitgekozen heeft,
blijft uwe voornaamfte taak alleen , om deze be:
letfels tegen te gaan en weg te ruimen. Behal«
ve, dat hiertoe , over het algemeen, noodig
zij, dat men zich naarstig beïijvere , omde „op-=
merkzaamheid der kinderen gaande te maken,
en hunne overige zielsvermogens, zoo veel mo«
gelijk, te ontwikkelen, zullen wij ten- aanzien
van enkele beletfels trachten aan te toonen, hoe
men zich ter wering derzelven hebbe te edn:
gen.
ie-Mangel aan eene behoorlijke kennis der. gea
volgen. Om dezen hinderpaal uit den weg te
nemen; moet men de kinderen, door een mon-
deling, en door ervaring geftaafd onderwijs ,
de natuurlijke gevolgen hunner neigingen -en
daden, als zoodanig leeren-erk <ennen, en hen
den. geheelen invloed derzelven op hun geluk
doem-gevoelen. _Dit-is volftrekt noodzakelijk ,
niet alleen, omdat zij anders door deze gevol=
gen niet worden aangefpoord, om het goede te
doen en het kwade te latens maar cok , om dat
zij dikwijls de gevolgen aan eene geheel ver=
keerde oorzaak: toefchrijven „ en daardoor tot
(chae
? |
