| Full text |
ie Over opmerkzaamheid en nadenkens
rig onderfcheiden van hetgene wij wezenlijk door
de zinnen gewaar worden of opmerken. — Éen
voorbeeld zal dit het best ophelderen. „, Buurs
> man!” zeide KRISTOFFEL, 3, ik moet u iets
ss in vertrouwen openbaren 1”
Buurman. „, Wel nu! wat dan?”
Kristoffel. „, Voor uw huis loopt een fpook.
2, Ik heb het met mijne eigen oogen gezien, en
„, het zag er zoo verfchrikkelijk uit, dat mij de
ss haren te berge rezen.”
B. ,, Wel! geef er mij dan eens eene bee
5» fchrijving van.”
K. , Het had de gedaante van eenen grooten s
z» zwarten hond, en had twee gloeijende oogen
ss in den kop, zoo groot als een kegelbal, °°
Be hs, Waar zaagt gi:het 27?
K. 3, Juist midden op den weg.”
Ber en En wanneer?”
K. ‚In den vorigen nacht
B. (Lagchende.) „, Gij dwaalt, mijn vriend!
ss ik zal u zeggen, wat gij gezien hebt. Gij
„, hebt iets zwarts zien flikkeren; maar dat dit
de gedaante van eenen hond was, en zulke
groote oogen had, dit hebt gij u flechts vere
„, beeld. Nog veel minder hebt gij zoo iets gee
9) Zien, dat men een fpook noemt: maar uit de
2, gewaande groote oogen heeft uwe verbeel=
ding het denkbeeld daarvan opgemaakt. Hoor
eens, wat er van het geval zij. Wij hebben
gisteren avond eenen ouden , hollen ftam van
een? boom, waaraan veel glimhout is, uit het
land medegevoerd , en midden op den weg
neêrgelegd, en dezen hebt gi gezien, Kom
Cn zie, hijj ligt er nogz en zoo gij wilt, ga
», Er van avond heen, dan zult gij het zwarte
en
23
22
9%
32
23
23
95
9
29
92
? |
