| Full text |
348 Over de overtuiging van het verftand ,
bewijsrede: drie
eerften wordt
e noemt men
7
Hieruit ziet gij, dat in ééne
ftellingen voorkomen. Uit de beide
de derde afgeleid, De beide eerft
voorafgaande ftellingen, de laat{t de, of
flotbewijs. De eerfte van de beide voorsiaude
ftellingen , waarin de toepasfing van de fluitre=
de voorkomt, draagt den naam van de meere
der-, en de tweede, in welke het onderwerp
van het flotbewijs wordt aangewezen, dien van
de minder=ftelling. De eerfte ftelling is, in de
zoo aanftonds opgegeven voorbeelden , eene al-
gemeene ftelling , welke in het eerstgenoemde
aânwijst, wat men zijnen weldoeneren bewijzen ,
en in het tweede, wat men niet aan hen doen
moet, De tweede ftelling leert ons in beide ge
vallen , dat de ouders onder die weldoeners bee
hooren, welken men dauk verfchuldigd is. Wie
nu de beide voorafgaande ftellingen voor we
erkent, die zal ook het befluit, in de bei
noemde voorbeelden „ dat men zijnen
dankbaar moet zijn, en hen niet moge
gen, gereedelijk toeftemmen. — Ër
e fluit î
a
dere foorten van fluitredenen, dan die, waa
wij hier fpreken; doch deze zijn de duidelijke ,
en hierom moet gij u ook van dezelve , waar
het noodig is, altiid trachten te bedienen,
Om zulk eene fluitrede te maken > moet
ontkende „ ftel hijs. te. binnen Hea: waar
de toepasfing hetzelfde denkbeeld bevat, ’t geen
ook ae toepasfing der felling uitmaakt, die gij
uwen leerlingen bewijzen wilt. Deze is e
meerder -ftelling, Vervolgens moet gij
dere ftelling nemen, waarin het onderwe
de ftelling, welke bewezen zal worden, he
el
ed
4 A3 Aen
? |
