| Full text |
mag worden toegelaten. St
vallen of omftandigheden in zoo ver, als hij noô«
dig oordeelt, om daaruit tot een leerrijk gefprek
met hen aanleiding te nemen.
3e
Het klappen of klikken van clkander.
Dit gefchiedt dikwijls door de kinderen, mét
oogmerk om zich bij den Schoolleeraar verdien=
ftelijk te maken; menigmaal zelfs uit wangunst s
haat, wraakzucht en een zeket genoegen in een
anders leed, en is dus niet alleen zeer hatelijk ;
maar voor het kind, dat zich aaa deze ‘fout
fchuldig maakt, ten hoogte nadeelig, Het kan
echter plaats hebben, dát een kind den misflag
van een ander aan den dag brengt, met oog=
merk om hetzelve daardoof te verbeteren, of
voor fchade te hoedens en in zulk een geval ís
gijn gedrag betamelijk en prijzenswaardig. Men
moet dus met behoedzaamheid te werk gaan,
wanneer liet eene kind het Andere wegens mis-
drijf aanklaagt, en zorgvuldig den grond trach=
ten te peilen, waaruit dit gefchiedt. Ontdekt
gij bij den aanklager eene flechte beweegreden ;
breng hem dan deze met allen ernst en nadruk
onder het oog, en verbied hem, u immer op
deze wijze weder aan boord te komen. Doch
ontwaart gij, daarentegen, dat het Kind met zije
ne aanklagte eene goede bedoeling heeft, zoo
moet gij het niet daarom prijzen, noch ook het-
zelve berispen , indien het iets uit onkunde
mogt vertellen , hetgeen had behooren gezwegen
te worden, maar aan hetzelve zeggen, dat het
voor ditmaal, als hebbende naar zijne overtui-
F ging
? |
