| Full text |
23
92
9
93
95
93
9
99
5
KD AR An
pn
\s
Ne
52
53
97
95
93
93
32
32
53
’
\b
A9
>
99
22
95
9
39
33
3
denkbeelden te doen verkrijgen, 59
eving teerlangen „ en hoe het zich in het vere
volg voor alie ongeho orzaamheid moest wachten,
n deze het best konde vermijden: Zeg mij nu
eens, ANDRIESL-hoe geviel ditkind aan dezen
man? Goed! en hij noemde het bij zich ze le
ven een braaf kind, «Maar, „het kind: wa
toch ongehoorzaam geweest; hoe kon hij net
dan braaf noemen? Juist! omdat het over
zijne. on gehoor aamheid zulk een opregt be-
rouw had. Mogelijk hebt gij om dezelfde res
den een welgevallen aan hetzelve: is dit zoo
niet? Maar, wanneer meende de man, dat de
moeder het kind weder hartelijk zoude kunnen
lief hebben? Regt zoo! als dan , wanneer de ope
regtheid van zijn berouw en de-zuiver bron van
hetzelve aan haar bekend waren. Kunt gij mij
ook zeggen, PIETER! uit welke oorzaken dit
berouw voortvloeide? Zeer wel! de eerfte
was , befef van verdiende ftraf. Maar dit was
de eenige niet. . Welke was. bij hem de twee-
de? Wel geantwoord : zijne -ondankbaarheid
voor het menigvuldige goede, dat zijne moe
der hem bewees. Was er nog niet eene der:
de? Juist: zijn liefdeloos gedrag. omtrent zij
ne moeder, waardoor het zich haar misnoe-
gen had waardig gemaakt. Gij ziet dus, dat
het berouw des kinds uit drie verfchillende
oorzaken voortfpruit.
‚„ Noem mij nu ook eens, GERRIT! de redee
‘nen op, waarom het kind. over zijne onges=
! hoorzaamheid tegen zijne moeder berouw had.
, Zoude het dit wel gehad hebben, indien
het niet ernstig bedacht had „dat het ftraf
verdiende, «of zich deze zoo “liet of onzeker
had voorgefteld, dat gene de “minfte vrees
z» VOOr
? |
