| Full text |
18 Ovér den post eénis \Schoolleeraar s.
ger kan men voor tijd en: eeuwigheid gelukkig
zijn; doch dit kan men niet worden , zonder
dat men door onderwijs en opvoeding tot wijs-
heid en deugd “opgeleid is. De tijd der jeugd
is hiertoe’ bijzonder gefchikt; dezen moet gj u
dus ten nutte maken , of hij is voor u onher=
roepelijk verloren. Doet gij dit niet, en moet
gij het u zelven wijten, dat de u toevertrouwde
Kinderen flechte menfchen worden, dan brengt
gij hen een nadeel aan de ziel toe, waartegen
het verlies van alle aardfche goederen niet kan
opwegen. want, wat baat het den mensch, zoo
hij de geheele wereld wint, en fchade aan zijne
ziele lijdt C*)P
Onderftelt éens, dat flechts één enkeld kind,
door de verkeerde waarneming van uwen post,
op. den weg der ondeugd gebragt wierd, hoe
groot ware dan dit verlies, En hoe zwaar uwe
verantwoording! Een kind van cop tot €Enen
vijand van zijnen Hemelfchen Vader op te lei=
den; zijne onfchuld zoek te brengen; het uite
muntend beeld van zijnen Maker te misvormen 3
zijne deugd te bezoedelen, en hem, in plaats
van op den weg ten Hemel , op dien van zijn
eeuwig verderf , te brengen. — O! hoe onbee
grijpelijk moeijelijk zal het u vallen, om ten dage
des regtvaardigen oordeels deze uwe rekening
goed te maken! En dit is nog niet altes. Hoe
velen , helaas! kan één enkelde booswicht op den
weg der ondeugd mer zich flepen! Tot hoe vele
zonden kan hijanderen , als jongeling „echtgenoot;
vader, of dienstknecht, door zijnen raad en door
zijn voorbeeld, niet verleiden! Hoe dikwijls wordt,
ar
vaals
(*) Matth. XVI: 26.
? |
