| Full text |
Over opmerkzaamheid en nadenken. _ 97
z. Nooit met het onderwijs aanvangen , voor
Jat de kinderen in orde en ftilte gezeten zijn,
en alles door u is weggenomen, wat de aandacht
zoude kugnen ftoren.
e. Hun doen opmerken , dat gij fteeds een
waakzaam oog op ben houdt, en hen altoos in
het onzekere laten, wanneer zij door u tot het
onderwijs zullen geroepen worden,
3. Aan alles, wat de opmerkzaar nheid kan vers
hinderen, oogenblikkelik een einde maken. Een
erzltig rondzien, een beftraffende blik, gepaard.
met het bevel: „, Houdt u ftil! Doet dat weg!’®
zijn dikwijls daartoe genoegzaam.
4. Niet gedoogen, dat een uwer fcholieren ,
buiten noodzake, zijne plaars denn en allen ,
zoo veel mogelijk, hunne lesfen , fiaande, in de
banken, doen opzeggen.
5. U nooit te lang bij eene en dezelfde zaak
ophouden, noch van uwe leerlingen eene onafge=
broke ne oplettendheid vorderen, wanneer zij naar
ziel of ligchaam ongefteld zijn; want alles, wat
een van beiden fterk treft, ftoort de aandacht:
zoo als zware koude of hitte , diepe vernede-
ring, dreigen, fchelden , flaan , enz.
Tweepe MIDDper. Tracht in uwe fcholieren
den lust tot leeren op te wekken. Hiertoe is het
noodig
I. “Hun dikwijls het fchadelijke der onkun-
de, en het puttige eener welbef teede jeugd
voor oogen te houden5 hun te doen opmerken ,
welk een genoegen die kinderen nog in hunnen
hoogen ouderdom fmaken, welke vlijtig geleerd
hebben, en hoe hunne harten alsdam nog van dank=
baarheid jegens hunne ouders em onderwijzers
gloeijen , van welken zij daartoe zoo vele aan-
moes
en nam
? |
