| Full text |
4 Over de noodzakelijkheid van het onderwijs
De nijdige heeft altoos verdriet; de gierigaard
leeft onophoudelijk in zorgen; de dief ís nooit
zonder vrees, en de dronkaard ís zich zelven
tot eenen ondragelijken last , zoo lang hij niet half
zat is, Zoo brengt elke ondeugd hare eigene
{traf met zich! Een ongerust geweten en onte-
wredenheid met zich zelven, zijn de gezellinnen
wan allen, terwijlarmoede „ ziekten, en niet zel-
den een vroege en rampzalige dood haar dike
wijls op de hielen volgen. Wie, derhalve, het
goede vroeg najaagt , zoekt welgevallisheid ,
maar wie het kwade natracht, dien zal het over-
komen (*)e
Laten wij nu ook eens vooronderftellen „ ’t gene
zelden ket geval is, dateen kind, hetwelk zonder
eenig onderwijs of opvoeding, als in het wilde,
opgroeit, van alle kwade gewoonten onbefmet
blijft, dan nog kan het, enkel bij mangel aan
een van beiden „ hoogst ongelukkig, en een
fchadelijk lid. der maatfchappijj worden. Dat het
voor zich zelven ongelukkig wordtg en hoe dit
gefchiede, lcert ons de ondervinding. Niet goed
onderwezen wordende, blijft men meestal zoo
dom als onkundig; en ziet daar de reden, waarom
men zich zelven nooit weet te redden, Men
begaat nu hier, dan daar, in zijnen werkkring
eenen misflag „ eu lijdt, daardoor, weeltijds aan-
merkelijke nadeelen. leder zotskap kan hem bes
driegen, en hij wordt dikwijls, bedrogen, omdat
niet alle menfchen eerlijk zijn. Veeltijds kan hij
voordeel bejagen: maar hij weet de zaak niet
goed aan te vatten, en hierom flaagt hij ook
zelden in zijne pogingene Ziet hij nu, dat zij-
nen
C*) Spreuken XI: 27,
? |
