| Full text |
14 Over opmerkzaamheid en nadenken.
vonden hebben. — Hij, diz inden waan ftaat,
dat «een ander. hem een kwaad hart te
dien zal:het gedrag, van dezen dikwerf
men, als of hij: hem--daardoor leed -of- nadeel
wilde toebrengen, offchoon de andere daarmede
niets kwaads bedoelde, Loo misleiden ons vaak
onze vooreordeelen; en dit zelfde. doen ook
dikwerf de neigingen van liefde, haat, toorn
1
ie
RE
If
a
5 13
verlangen „ ‚vrees „ vreugde en droefheid. -De
liefde is veeltijds oorzaak , dat ons het geliefde
voorwerp in allen opzigte veel beter voorkomt,
dan het in der daad is; doch de--haat «wer rtoont
ons,den. man, dien wij verachten, in een veel
zwarter dagl: cht. dan hij in waarheid verdient. —
W ie fterk naar iets verlangt, of voo e
houdt het dikwijls voor ont wiste har zeker
dat zijn verlangen bevredigd , zijne vrees ver
vuld zal worde en, ja, zelfs befchouwt hij
!
J
hetzelve nog verre « ip en elen, nimmer ko-=
men. zal, — In den toorn vindt den mensch
vaak iets bevredigends, ’t geen hij echter dades
lijkafkeurt „zoo «dra deze drift bedaard is,
enz. — Wanneer gif, derhalve, u zelven riet
dikwijls. wilt: misleiden, tracht dan, 306 veel moe
gelijk, alle vooro ordeelen af te leggen, en oore
deelt niet „ zonder vooraf bedaard en ernflig te
overwegen, wat gij bemint of veracht, waarnaar
gij verlangt, of waarvoor gif vreeste
? |
