| Full text |
Algemeene regels, om de jeugd
. Over de ongenotezaamheid van °s men/chern
8 id
pogingen , om zich van het noodige te voors
zich.
„, Wanneer nu eens alle menfchen ten uiterfte
bereidvaardig waren, om elkanderen alle moge-
lijke hulp te bieden, dan toch zoudt gij u alles
kunnen aanfchaffen , wat gij behoeft ? Wat denkt
gij: ja, of neen? Nu! wij zullen eens onderzoe-
ken, of zij wel alles verrigten kunnen , wat er toe
behoort, om brood te kunnen eten. Zeg mij
eens: wat kunnen de menfchen verrigten, om
het koren op het land te doen groeien? Zeer
goed! zij kunnen het gaaïjen. Maar, kan dit
zaaijen wat baten, wanneer het koren niet op-
komt, groeit en rijp wordt? Of kunnen de men-
fchen dit ook bewaren? Welk weer moet het
zijn, als het koren goed groeien en wel flagen
zal? Kunnen de menfchen nu het weder naar
welgevallen gebieden ?”
9 Als nu het koren rijp is, dan kunnen de
menfchen het toch maaien, en naar huis bren-
gen; maar kunnen zij ook het ijzer van de fike
kel, waarmede het wordt afgemaaid , vervaardi-
gen? Kunnen zij het hout maken, dat tot den
wagen noodig is, of zoodanige paarden uit aar-
de bakken, of uit hout fuijden, als tot het trek
ken van den wagen vereischt worden ?”
… Wanneer nu de menfchen het koren in de
fchuur hebben gebragt, dan kunnen zij het dor-
fchen en in zakken doen. Maar kunnen zij nu ook
het hout voor de fchuur, en de dorschvlegels
de teenen voor de wan, en het vlas woor de
zakken doen groeijen 2”
‚, De menfchen kunnen het koren in zakken
naar
? |
