Full text |
en uur van onze aankomst op hunne
woonplaats.
De kosten der inrichting bedroegen
2500 dollars. De wagen was op elk oogen-
blik reisvaardig en komt in een minuut
en 20 seconden in beweging. Alles wat
noodig is voor het ontbijt : koffie, ham en
eieren, is in den wagen aanwezig.
Wij verlaten het terrein onzer over-
winningen nimmer voor goed, maar
keeren er telkens naar terug. De zestig
mijlen welke onze weg lang is, leggen wij
minstens driemaal per week af, sommige
plaatsen worden dagelijks bezocht, andere
wekelijks. De verkoop en de toestand van
het weder zijn de eenige redenen waarom
wij halt houden. '
Het voornaamste doel onzer onder-
neming is echter, onze met vacantie af-
wezige cliënten uit de handen der boek-
handelaren te Boston te houden, en, Zoo
mogelijk, eenige klanten der Bostonsche
handelaren voor onze zaak te winnen.
Dickens...
pin de oude, met eikenhout beschoten
eetzaal van een van de oudste Londensche
herbergen, de Mitre Tavern, in Chancery
Lane, hebben de leden van de « Zaagsel
Club» hun jaarlijksche maaltijd gehouden.
Het zijn min of meer bejaarde heeren,
die een religieuse bewondering voor
Dickens koesteren.
De vloer was bestrooid met zaagsel,
een ouderwetsche, met zaagsel gevulde
kwispeldoor stond naast de stoel van
eiken gast, lange (churchwarden) pijpen
werden rondgedeeld, en aan het hoofd
van de tafel, waar een eerbiedwaardige
dignitaris zat, bekend als de « chief
Sawyer» stond een reusachtige kom
warme punch. Daaruit lieten de leden
hun glazen vullen, en na vurige toasten
werd de avond doorgebracht met bewon-
derend lezen van fragmenten uit het
werk van Dickens
De schrijfster van de Odyssee
Een lezer zendt ons, naar aanleiding
van ons artikeltje over Samuel Butler
(Decembernr. '22) dit krantenknipseltje
dat we gaarne overdrukken :
The Athenaeum kondigt aan The Aut-
horess of the Odyssey door Samuel Butler,
waarvan al een tweede druk verscheen,
tegelijk met een Engelsche vertaling van
de Odyssee door denzelfden. Deze Butler,
schrijft het blad, was een zeer origineel
man, die zich op velerlei gebied heeft
bewogen : hij was bestemd voor den
geestelijken stand, bedankte daarvoor,
werd schapenfokker in Australië, kwam
met eenig fortuin terug, schreef een
roman Erewhon (1872) waarin hij Dar-
win’s theorieën en den conventioneelen
godsdienst satirisch behandelde, later, in
1901, gevolgd door Erewhon revisited; hij
schilderde en stelde zelfs geregeld ten
toon in de Royal Academy; hij schreef
philosophische werken en gaf een nieuwe
theorie omtrent de sonnetten van Sakes-
peare; hij componeerde muziek in den
stijl van Handel, o. a. een oratorium
Narcissus. Hij stierf in 1902.
Dat er thans, 25 jaar na den eersten een
tweede druk verschijnt van zijn boek over
de Odyssee bewijst wel dat zijn werk niet
zonder beteekenis1 is. In The Athenaeum
wordt o.a. gezegd : « Of wij Butler’s
theorie ten slotte aannemen of verwerpen,
wij moeten in billijkheid erkennen dat
Butler ons nader tot de Odyssee gebracht
heeft als een letterkundige schepping dan
de goochelaars met digamma’s, die hem
als iets onbeschaamds opzij poogden te
duwen. » Van zijn oordeel over Ilias eri
Odyssee worden zinnen aangehaald zoo
vol vereering van deze kunstwerken, dat
geen mensch blijkbaar in dat opzicht den
schrijver overtroffen heeft.
Butler’s theorie is dat een kunstenaar
niet schept, maar slechts herschept, dat
hij slechts geeft wat hij in zich heeft, wat
hij zelf heeft ondervonden, en dat dus,
287 |