A eene edi

ei

Raad

EE ne

nn ennn nn

36

Bij helder maanlicht

Flikkeren de degens ; maar ziet
Ook hun ridderenplicht
Vergeten de kampers niet.
Aanvallen knap,

Afweren rap.

— Zo flink gepareerd,

— En dit goed geweerd.

’t Wordt een kranige strijd,
Zonder haat, zonder nijd,
Enkel om door dit vechten

De liefde van de gravin te beslechten.

Helder
Knelt er
Aanval op aanval.

Maar

Kranig en pal

Blijven de ridderen, —
Hun degens schitteren, —
Tegenover elkaar.
Hardnekkiger
En heftiger
Wordt de strijd.