eenden: PE gend

   
 
  
 
  
  
  
 
 
 
 
  
   
 
 
 
  
 
  
   
  
   

ENKELE OPMERKINGEN OVER DE UITSPRAAK VAN DE DIALEKTEN:

ui. De plat-Amsterdamsche wi is gewoonlijk aangegeven door u.
De overdreven-fijne wi door eu.
De plat-Antwerpsche door 01

SEE

Een
EE

sE

EER

ETE

ij. De plat-Amsterdamsche ú (ei) aangegeven door éé.
De plat-Antwerpsche wordt soms uitgesproken als korte à,
b.v. in ghà (gij) en soms als ai.

DES

plat-Antwerpsche ee klinkt soms ongeveer als ie, soms
als korte ei.

S
7
®D

oe. De Antwerpsche oe klinkt bijna als oo, zooals in blood (bloed).

oo. De Antwerpsche oo klinkt gewoonlijk ongeveer als lange oc.
Zoo rijmt in het bondslied, hoofdstuk III, ontgloeit op ontplooid.
De Amsterdamsche oo is dikwijls weergegeven door ou.

v. De Amsterdamsche v —f, b.v. foor (voor).
Tusschen 2 klinkers spreken de joden hem gewoonlijk uit
als w, bowe — boven.

 

u(w), voornaamw. wordt in plat-Antwerpsch soms uitgesproken als
oe, soms ongeveer als au (gewoonlijk weergegeven door àw).

|

E a klinkt in ’t Antwerpsch voor een dubbele medeklinker dikwijls
| als een gerekte ò, hier weergegeven door ae, b.v. maekker
| (makker).
|
|
|

a voor ns, nd en voor r klinkt in ’t Antwerpsch ongeveer als
een gerekte a, die door een korte a gevolgd wordt, weer-
gegeven door âä b.v. Frâäns, zwäärte (zwarte).

Î g. De Antwerpsche g houdt ’t midden tusschen de zachte
| Fransche g in goút, en de Hollandsche g. Hij wordt hier
aangegeven door gh. Ook de joodsche g b.v. in meschoghe
wordt aldus weergegeven.

klinkt ín ’t Antwerpsch ongeveer als ee: zeek — ziek.

ER REAR,