Het zwarte schaap van Johan Muyle is een sculptuur met een fiets die balanceert op een kabel tussen twee bomen. De fiets hangt 6 m hoog. Een wit skelet zit op het fietsstuur en heeft een zwarte schedel uit polyester. Essentieel voor het werk is de interactie met de bezoeker: door aan touw te trekken kan je de fiets laten rijden van de ene boom naar de andere. Eerst moet je de fiets naar boven trekken zodat je hem naar beneden kan laten rijden. Tijdens het rijden bewegen de armen en benen van het skelet zodat het lijkt alsof het wil vliegen. De zwarte schedel, een zelfportret, is een metafoor van het Zwarte Schaap: een zelfportet tonen is ook onszelf tonen met onze kleine kantjes. “Je eigen hoofd wordt een abstract subject in plaats van een icoon.”