Vreemdelingen, die de bochten
Van 't gebulde wereldpad,
Onder allerhande lochten,
Over 't droge, door het nat,
Hebt begaan, berold, bevaren,
Hebt uw ijvervuur gekoeld,
Tot hier onder in de baren,

Waar de zon haar paarden spoelt,

VII.

Komt, laat uw gedachten deinzen,

Waar het lichaam eertijds was,

Laat uw zinnen overreizen

Heel des ronden bodems plas.

Niets EN haak ik meer te hooren

Dan zoo schoonen Tempe's naam,

Komt U ergens een te voren

Dat mijn lindenlaan beschaam'! beschame

VIII.

Is het mogelijk te zoeken
In het prachtige moeras, Venetië.
Waar Antenor kwam bezoeken

Wat het ballingleven was?

Neen, bedompte waterdallen,

Marmerkaden, weeldrig slijk,

'k Vind in allen niet met allen

Wat mijn lindenlaan gelijk!