— Zou k een handtekening kunnen krijgen, mijnheer
Tiery 2 prevelde Solange schuchter.

Ze voelde zich rood worden tot in de hals onder zijn door-
dringende blik

— Ge hebt hier lang staan wachten… sprak hij langzaam
En dat in die sneeuw. Werkelijk moedig van u!

— Ik. heb erg koude voeten, bekende ze. Maar… dat heb
ik er gaarne voor over, voegde ze 'r met een glimlach aan toe,
terwijl ze hem vol bewondering aankeek

Dat geloof ik | riep de zanger uit

Er lag een spottende klank in zijn stem die Solange plots deed
beschaamd worden over haar spontaniteit.

— En op wàt moet ik schrijven ? vroeg hij verder

— Ik heb niets anders dan een programma…

— Ze wilde hem het boekje toesteken doch hij schudde het
hoofd

— Jammer. werkelijk jammer dat ge niets anders bij hebt…
sprak hij spottend. Maar zeg me eens, hoe is de avond u be-

|

| riep Solange enthousiast uit. U zingt
wonderbaar, mijnheer Tiery |

Vindt ge ? vroeg hij, ironisch een wenkbrauw optrekkend.
Hebt ge niets bizonders bemerkt ? Alsof ik nerveus was ?

— Neen... absoluut niet, lispelde het meisje

Ze werd verward omdat hij al die vragen stelde en nog altijd
het programma niet ter hand nam

— Wenst... ge mij soms geen handtekening te geven,
mijnheer Tiery ?

— Maar zeker, beste juffrouw | Zéker | grinnikte.de zanger.
Het vervelende is echter dat ik mijn vulpen niet bij me heb. Ze
ligt in mijn auto. Geeft het u niet van mee te gaan tot daar ?
ts maar een honderdtal meter ver

Solange schudde het hoofd en hij ging met haar het straatje
door, in de tegenovergestelde richting van de hoofdstraat. Ze
kwamen op een stil pleintje dat gans verlaten lag op dit late
uur en waar slechts één auto geparkeerd stond

George Tiery ging er naartoe, opende de voorste portière,

5