17

slapen, kon ze wel ùren bij ’m zitten om ’m te sussen, en dan zong
ze ’n eentonigen deun voor 'm:

D'r was ’n fráu

Al in de ràu

D'r man moest noar Ostengde …

Zij hàd matròzeklee-ren oan

Om mie naar zie te ghoan.….

Nu, Lena begon dan ook al heel gauw van d'r te houden.
t Was ’n goed slàg, vond ze, ’n beste ziel. Ze gaf d'r ouwe blouses,
die d'r wel pasten, als ze 'n beetje werden uitgelegd. Zij zelf
droeg dat kleurige goed niet meer. En ze wist haar er toe te
brengen al ’topvulsel, nu 's ’n stuk spons of ’n ouwe sok, dan
weer ’n »crêpé», uit d'r kapsel te laten. >Kijk, Marie, dat moet je
zòò doen, ga hier nou ’s zitten, en zie nou ’s in den spiegel, dan
zal Madam je ’s kappen«. En ze kamde t mooie blonde haar uit,
en woelde d'r in, en vlocht ’t, en draaide ’t net zoo lang, dat
Marie begon te lijken op ‘n Amsterdamsche schooljuffrouw. De
meid was dankbaar en hield zich aan de gegeven lessen. Zoo
merkte Leen, dat ze randjes in d'r ooren had, en dat ze d'r kruin
nooit waschte. En heel voorzichtig bracht zt haar onder 't oog,
zonder d'r te kwetsen. En Marie werd met den dag frisscher. Ze
leek wel ’n buitenmeisje, zòo helder waren d'r oogen. Ze ver-
trouwde Leen in alles, scheen ’t, en bij stukken en brokken kwam
dr heele geschiedenis d'r uit. »'euren Peire had ’n »geràaktheid« *)
gekregen, en haar moeder hield ’n staminéeke, ge wét zoo, bij de
Stoasse. Die hield veel van ’n »droppel« en ’s avonds was ze altijd
zat, en dan werd ze van de logeergasten.… enfin… »gebroikt«. %)
Neeë ze was nooit-nie noar school geweest en lezen en schrijven
kost ze niet. D'r moeder had gewild, dat ze serveuse werd in de
staminée, ghe wet zooë, »oitzoipster« heeten ze dat. Dan moest
ze zien, dat de kalâänte veel dronken. Maar daar had ze geen zin
in, daar was ze altijd nog »jonk« genoeg voor. En toen had d'r
moeder gezeet, dat ze d'r bij de »maseurkes« °) zou doen en toen
was ze d'r maar »oitgetrokken, eh!« Thuis kwam ze niet dikwijls,
sinds »’euren bruur d'r gheire zage, £) maar d'r »mooder« ontmoette ze
nog wel van tijd tot tijd vin d'n Ellesée«. Haar bruur hield ook
van ’n droppel, en dronk nog meer dan de kalâäánte. Neeë, in de
staminée ging ze nooit weer terug, daar was ze te deftig veur.
D'eersten oavond dat ze d'r was, wilde een van de kalâänte d'r
al kûüsse en ghebroike; neeë, dan was warreke nog »veule beter«
idi-oi-oi! 5) Of ze nog naar de kerk »ghonk?« Niet dikwijls, maar

DEBeroertenng) Geprostitueerd. 3) Nonnetjes. *) Verliefd op d’r was. 2) Opme
»Oic heeft in ’t Yiddisj de beteekenis van: onafwendbaar ongeluk. In 't Vlaamsch
is ’t ’n tussenwerpsel ongeveer gelijk staand met ’ Hollandsche: »O je ke
II 5