van een katalogus, e. a. dingen meer. — versterkt. Het is volgens
ons niet voldoende dat men zich stipt houde aan het waarnemen
van de door reglementen omschreven en afgebakende dagtaak.
De winketbediende heeft zich ook niet enkel te bekommeren over
een laksch bevredigen van de wenschen van het publiek; hem is
inzonder een zedelijke, een paedagogische rol toebedeeld.
Men heeft betoogd dat onder de machtigste faktoren welke
tot de kultureele ontvoogding van een volk kunnen bijdragen,
de openbare boekerij een der voornaamste is. De winketbediende
moet zich dus steeds bewust zijn van de moreele verantwoorde-
lijkheid tegenover de maatschappelijke evolutie van zijn volk.
Hij verlieze niet uit het oog dat hij ook rechtstreeks kan meewerken
aan het grootsche ideëele doel der volksontvoogding. Hij zal het
volk leeren lezen, — d. w. z. dezes smaak ontwikkelen in zake de
keus der lektuur, zijn gedachtenkring uitbreiden. Begrijpt ge,
hoe de winketbediende er toe kan genoopt worden een aktieve
en hoogst nuttige rol te spelen in de betrekkingen tusschen publiek
en het beheer van een openbare boekerij ? Hij zal in alles en voor
alles geleidelijk te werk gaan, met overleg. Hij zal onder de aandacht
van het publiek brengen, dat er, buiten de vijf of zes schrijvers,
bij wier werken de meerderheid der lezers zich bepaalt, nog andere
schrijvers vertegenwoordigd zijn in de boekerij. Let er maar eens
op : de schrijversnamen die de vrouwen in den mond bestorven
zijn, luiden doorgaans als volgt : Burnett, Corelli, Heimburg,
Marlitt, Melati van Java, Muhlbach, Noordwal, Ohnet, Bar,
Orczy, Werner, Worishoffer.
Het jeugdige volkje verkneutert zich bij de avonturen der
helden van Karei May, Cooper, Aimard, Kievit, Mayne Reid,
Paul d’Ivoi, terwijl een heele kategorie van mannen het houdt
met Dumas, Zola, Sue.
Ge moogt er donder op zeggen dat de ooren van eiken winket-
bediende in een openbare volksboekerij zullen tuiten van het
geluid dier eeuwig en onveranderlijk weerkeerende schrijvers-
namen !
Er komt natuurlijk voor elke trouwen klant, elke regelmatige
bezoekster, een oogenblik dat het stapeltje werken der geliefkoosde
auteurs uitgeput is. Dat moment zal een der gunstigste zijn om den
lezer of de lezeres over te halen tot het lezen van ander werk,
degelijker, beteekenisvoller.
De geregelde klanten kent eiken winketbediende. Hij weet