seorijpen als hij de woorden zou

een. Hij zou het |
lezen, de woorden die

—= Natuur!
toegeeflijk.

ki
Âls

 

  
  
  
 
 
 
 
 
  

ze geschreven had, voor hèm...
ijk mag je het spelen! glimlachte hij
met dichtgesnoerde keel naar de piano
was hij dadelijk aan haar zijde,
klavier en schoof het krukstoel
l opende en voor zich stelde.

e, met een ha-

opende voor
tje achteruit,

wilt u het zingen !

wenkbrauwen op en schudde

  
  

  
  
  
 
  

ten doen, Betty! Daar sta

was, dacht ze,
e voornaam !

J! prôtesteerde ze.
gevoelens verraden te heb-
2 er aan toe:

"ze een kind
ll

   
  
 
 

id

 

‚ bedoel ik! Zelf kan ik
Ik heb enkel piano en

 
 
  
 
 
 
  
 
 
 
 
  
  
 
   
   
  
 

DP

beschaamd te zijn! Als
je ook zingen! Laat ho-

glimlach deed een warme eloed

    
  
 
 
  
 
 

) de toetsen en sloeg de inlei-
e zingen met
aar zeer persoonlijke,
klonk warm en oprecht.

ijn of regenweer
verdrijft mijn smart

iets, wonder-teer.….

Ì Op. Hij stond tegen
en luisterde aandachtig. F
n zijn mond.…

aar... Zovele ontelbare

Een vage

 

limlach zweefd
malen had

Het was wonderbe

1:

 
 

tafereel in haar dromen en fantazie beleefd.