omringende niet te-diep doorgronden, en de Hemel,
die de overweging schonk om onze behoeften te
voorkomen, schonk ons de behoeften om palen
aen onze overweging te stellen.

Paul. Met geld, zegt gy, verkrygt men in Europa
eer en waerdigheden, ik ga my dan te Bengalen ryk
maken, om Virginie in Parys te trouwen. Ik ga
scheep.

De grysaerd. Hoe! gy wilt hare moeder en de uwe
verlaten ?

Paul. Gy zelf hebt my geraden naer de Indiën te
gaen.

De grysaerd. Toen was Virginie hier. Maer thans
zyt gy de eenige steun van uwe moeder en van me-
vrouw Delatour.

Paul. Virginie zal door hare ryke tante wel voor
haer beiden zorgen.

De grysaerd. De ryken bewyzen zelden weldaden
dan aen hen, die hun in de wereld eer aendoen. Zy
hebben bloedverwanten, die veel meer te beklagen
zyn dan mevrouw Delatour; die, by gebrek van door
hen geholpen te worden, hunne vryheid opofferen
om aen brood te komen, en zich voor al hun leven
in een klooster opsluiten.

Paul. Wat een leelyk land is dat Europa! Ach!
Virginie moet hier terugkomen. Wat heeft zy eene
ryke bloedverwante noodig? Zy was in deze hutten
zoo wel tevreden, zoo lief en mooi opgeschikt met
een’ rooden doek of bloemkrans op haer hoofd. Keer