222 DE SCHEEPSTIMMERLIEDEN EN ANDERE VERHALEN.

doen. Van al wat Faas mij, terwijl zij in hunne
vigilant stapten, in het oor fluisterde, verstond ik
alleen, dat de onbekenden drie voorname vreemde
spekslagers waren.

» Toen Damelinckx en Engel tehuis kwamen,
haastte ik mij een uitvoerig verslag van het voorge-
vallene te geven. Damelinckx vloog naar de Braderij-
straat. Wat hij vernam, was wel geschikt, om ons al
de kwellingen, welke wij in de laatste weken hadden
moeten doorleven, ruimschoots te vergoeden. De drie
vreemden waren niet alleen spekslagers van den
eersten rang; zij waren de bijzonderste van België, de
vorsten, de koningen vande vaderlandsche speksla-
gerij..… De woordvoerder was een rustend vettewarier
van Brussel, die, gedurende vele jaren, elke worsteling
voor de medaliën van het zwaarste en het vetste zwijn
door de voortreffelijkheid zijner prijsbeesten in de
hoofdstad had onmogelijk gemaakt. De twee overigen
waren, de eene, de overwinnaar in den laatsten wed-
strijd te Brussel, de andere, de zegepraler in den
laatsten prijskamp te Gent. Door den pennestrijd in
ons blad en de artikels in de andere bladen uitgelokt,
waren zij naar Antwerpen gekomen, om te onderzoe-
ken aan welke zijde de waarheid was. Zij hadden al de
mededingende varkens gemonsterd. Onze stal was de
laatste, dien zij bezochten. Van ons waren zij recht
naar den ijzerenweg gereden. In de statie hadden zij
Faas toevertrouwd, dat voor hen, na ’tgeen zij ten
onzent gezien hadden, de weging en keuring nuttelooze