56 DE SCHEEPSTIMMERLIEDEN

onrechtvaardigheid te verzetten…. Wij laten u met
hem alleen ; en in minder tijd, dan er noodig is, om
een paar borrels te ledigen, zijt gij omgekeerd, als
een handschoen. Als dat geene kleinhartigheid en
wankelmoedigheid is, ken iker geene... Ook zal ik
mij wel wachten de vrienden nog tegen te spreken, als
zij u een voddenman, een koud kieken noemen! »

Bavo werd bleek :

« Ha !Zij noemen mij een voddenman, een koud
kieken ? » vroeg hij kort.

« ’t Zijn hunne eigen uitdrukkingen ! »

« Wie, wie durft mij aldus noemen ? » riep Bavo de
vuisten ballende.

« Allen ! »

« Allen |. Een voddenman! »

« Een koud kieken ! » tergde Bert.

« Welnu,.…. ik zal hun toonen, dat ik zoo min het
eene als het andere ben! » vloekte de scheepstim-
merman. « Ik zal hun bewijzen, dat geen hunner mij
tot de knieën reikt, dat zij kinderen bij mij zijn, als het
er op aankomt zijne tanden te laten zien... Ik zal hen
overtuigen, dat zijallen eer dan ik die scheldnamen
verdienen ! »

Met helsche vreugd bemerkte Bert het uitwerksel
van zijne verfoeilijke list. Om den onstuimigen Bavo
tot het uiterste te drijven, veinsde hij niet te begrijpen
wat deze bedoelde:

« Ik zou willen weten, hoe gij dat alles zult gedaan
krijgen, » spotte hij.