IN MEMORIAM SASKIA LOBO
Een paar dagen na het bezoek, dat Saskia Lobo, de leidster van de Haagse
Centrale Jeugdbibliotheek, met Pinksteren aan Antwerpen had gebracht, schreef zij
ons een vriendelik briefje over voornemens, en werk, en plannen, waarin zij haar
gidsen (van den Rerghe en ikzelf) in onze stede tot een tegenbezoek uitnodigde, en
dat het tans zeer vrange zinnetje bevatte : «ik hoop niet, dat het de laatste /?eer is,
dal n>e elkaar spraken.»
En :t is de laatste keer geweest, want op voor ons geheel onverwachte wijze is
Saskia Lobo overleden. «Het Volk» van Amsterdam bracht het bericht, met een zeer
waarderend en gevoelvol gesteld artikel van Troelstra’s vrouw, Mevrouw Bokma. de
Boer, de zo gunstig gekende Nynke van Hichtum. Wij némen het stuk over, ten einde
aan te lonen welke plaats Saskia Lobo in het Noorden innam.
Maar wij kunnen ons toch niet bij een blote mededeling bepalen : Saskia Lobo
was een te markante persoonlikheid, en heeft te veel voor ons betekend, dan dat haar
nécrologies bericht een zuivere formaliteit zou worden.
Inderdaad toen hier voor goed een verruimde werkmg in ’t bibliotheekleven werd
aangevat, was ’t haar naam,. die ons, wat de jeugdlectuur betrof, aantrok, en toen
wij in briefwisseling geraakten (én zij spaarde de velletjes papier niet !) bleek zij een
onuitputtelike bron te wezen. Zij was van alle kindermarkten thuis, en ongemeen goed
georienteerd op internationaal gebied, terwijl ook het Vlaamse land (wat zeer zelden
bij een Nederlander voorkomt) haar belangstelling gaande hield.
En ik ben er na aan toe te geloven, dat het verlies niet alleen de Nederlandse
bibliotheekwereld treffen zal, maar ook’ anderen, die haar raad en haar daad zullen
moeten missen, al was zij nog zo jong. Te Genève, b.v. zal de leemte bespeurd worden
in het Bureau International de l’Education, waar zij Blanche Weber bij de samen-
stelling van de lijst van degelike kinderlectuur met allerlei practiese wenken op dreef
heeft gebracht, en wie zij haar kennis van de internationale jeugdlectuur ten dienste
heeft gesteld. In dit verband liet zij ook niet na het Vlaamse land afzonderlik te
bedenken, omdat zij zich « onbevoegd » verklaarde voor een gebied, dat buiten haar
nationaal domein lag.
Nochtans had zij een volledige bibliografie van het Friese Kinderboek klaar, een
werkterrein, dat deze op en top Hollandse dan toch ook met als het hare beschouwde.
Maar wat deed zij al niet, die Saskia Lobo-? Uit een elders in dit nummer
geplaatste mededeeling blijkt, dat zij de « Vuurtoren » nog eens dacht te ontsteken ;
uit de verschillende brieven, die de familie toekwamen ter gelegenheid van haar over-
lijden blijkt, dat zij — de sociaal-democrate -— gewaardeerd werd in alle milieus om
haar werk en haar hulp, en uit onze briefwisseling werd ons duidelik, dat zij wellicht
over de volledigste collectie werken en werkjes beschikte over het jeugdlectuprvraagstuk
(wij hopen maar, dat de verzameling niet verspreid geraakt !) en dat zij zich op
’t laatst zeer druk bezig hield met het aanleggen van een lijst toneelstukjes geschikt
voor kinderen.
De Bibliotheekgids, X 5
157