SN

ATS

BE

B

 

 

9

Mara, Daar hoor ik mijn’ vader
Tueopoor. Wij zullen later op Ons gesprek terug-
komen.
Negende Tooneel.

De Voricen, PALMERS.

Parmers. Ha! hier zijn wij terug! (Tot Theodoor.)
Ah ! Mijnheer Theodoor, ik groet u en ben ver-
heugd u te ontmoeten ! (Tot Maria.) Maria, heeft
men geenen brief voor mij gebracht, van wege
het bestuur van den Nationalen Schouwburg?

Maria. Neen, vader.

Parmers. Dat verwondert mij. (Tot Theodoor.)
Mijnheer Theodoor, gij kent wellicht het groot
nieuws van den dag… mijne dochter, mijne Maria:
wordt, naar alle waarschijnlijkheid, pensionnaîïre
van ons Nationaal Tooneel ! 0! ik word zot van
vreugde !… U moet dit insgelijks verheugen, die
de tooneelkunst zoo zeer bemint ?… Straks gaat
zij vóór mijne vrienden, die ik hier te dier gele-
genheid uitgenoodigd heb, eenige strofen voor-

dragen… Ik hoop dat gij haar ter zijde zult staan
om het stopwoord te geven?

Tueopoor. Volgaarne, Mijnheer Palmers. Nog-
tans…

Maria, stil tot Theodoor. Toe, Theodoor, vertel
het hem maar. zeg hem dat wij gaarne zouden
trouwen, en dat dus het komediespelen onmogelijk
wordt.

Parmers, tot zich zelven. Mijne vrienden zullen
niet lang meer vertoeven. maar de brief, die niet
komt.

Treovoor, stil tot Maria. Ik weet waarlijk. niet
hoe het aan boord te leggen.