AEON ES

MARTHA. — Zie-de wel, Jan, dat myn vader my geroepen
heeft !… Ik kom vader. (Beiden af.)

Wyfde tooneel.
JAN, alleen.

Zinnelooze, gy bemint me niet! en gy durft, of wilt het
niet bekennen!… ’t is om razend te worden. Meester
Jacobus heeft my beloofd by haer een goed woord te mynen
voordeele te doen; valt dat slecht meê, arme Jan, dan is
‘tLmet u voor altyd gedaen : ga dan zoo verre uwe voeten u
dragen kunnen, of trek naer de andere wereld op!

Zesde toooeel.

Dre WAERZEGGER , DORPELINGEN, treden al loopende op.

KOOR.
Zeg met klaerheid
En met waerheid
Wat ons in de toekomst wacht.
Wie mag wezen
De uitgelezen
Die naer onze liefde smacht.
DE WAERZEGGER.
U dat al zeggen kan ik niet;
Want Martha ginds is in t verdriet.
Komt t’ avond allen weder, dan
Zeg ‘ku uw lot zoo goed ik kan.
KOOR.
Op dan spoedig,
Op dan moedig,
Ras aen tafel ons eezel,
Lustig smullen
Bekers vullen,
Dat is de eerste kermiswelt.

Zevende toomeel.
De VoriGeN, MARTHA.

M: JacoBus. — Ha! daer komt Martha aen!… Liefste
kind, ik ben bly u te zien.

MARTHA, — Gy zyt wel beleefd, meester Jacobus.
M" JacoBus. — Al uwe vriendinnen hebben verlangd hare

De 5

—