eo Over opmerkzaamheid en nadenken,

dit bewerkftelligen. Ondertusfchen kunnen wij
u niet alles opgeven, wat aangewend zoude kun-
nen worden , om dit heilzaam oogmerk bij uwe
fcholieren te bevorderen, en moeten wij ons vere
genoegen, met u hier flechts eenige daartoe ge-
fchikte middelen aan de hand te geven.

r. Vraagt uwen leerlingen, bij gelegenheid ,
hoe zij thans te moede zijn, en of zij wel heb=
ben opgemerkt, van waar het kome, dat zij nu,
bij voorbeeld , vrolijk, droefgeestig , of verdriee
tig zijn. Zegt hun tevens, dat het bijzonder
nuttig is , dat men op zijne gemoedsgefteld=
heid acht geeft, en de oorzaak opfpoort, waarom
men vrolijk, bedroefd of vwerdrictig is: omdat
men daardoor beter leert, hoe vaak men vrolijk
worden, en zich voor droefheid en verdriet
kan hoeden : ook kan men dan aan een ander
zijne hartsgefteltenis naar waarheid openleggen;
het welk noodzakelijk is, wanneer men in zaken,
die ons hart betreffen , van iemand troost of goe-
den raad ontvangen wil. Daar het, echter, bij
deze vragen eigenlijk niet te doen is, van de
kinderen een antwoord te bekomen, maar al-
leen, om hen op hunnen inwendigen toeftand
opmerkzaam te maken , moet gij bij hen ook niet
fterk op een antwoord aandringen. Tot het doen
vân dergelijke vragen hebt gij als dan gelegen-
heid , wanneer gij in een Kind de eene of andere
gemoedsverandering opmerkt Is echter deze van
dien aard, dat gi vermoeden kunt, dat het kind
iet gaarne openlijk zoude willen zeggen, hoe
zijn hart gefteld zij , ondervraagt hem dan daar-
over onder vier oogen; doch befpeurt gij eene
gemoedsverandering in allen, of in de meesten
uwer Méerlingen , of kunt gij vooronderftellen,

dat

$Àe