hij getroostte zich 'n opoffering voor
zn twee kinderen. Hij getroostte zich moeite, deed iets dat zoo
op *t eerste oog wel slecht leek — voor hun. Lena hoefde ’t niet
te weten, ze zou’ttoch niet begrijpen. Hij zou de last dragen,
òngedeeld. Hij zou ’n doortastend goed vader worden voor zn
kleine Kareltje en voor Manuel, »zijn jongee. ’t Kwaad, 't over-
geërfde temperament, had-ie nu eenmaal; ’t hielp 'm niks of-ie er
al om treurde; hij moest trachten zich er van te ontdoen, zoo
goed en zoo kwaad als t ging. De weg lag open. En wàt ’n weg.
Toegeven aan ’n hevige begeerte, die ’'m wanhopig had gekweld
toencie trachtte ze te onderdrukken, die 'm over ’t hoofd was ge-
groeid bijna. Maar nu zou-ie ze overmeesteren …. in weenend genot ;
en opnieuw treden in ’t leven als n fier-kalm heerscher.…

Wel flink, zoo ’s onbevooroordeeld over ernstige dingen na te

denken!

eigenlijk niks ìn; integendeel

 

. Lena aan David.

Waarde man,

Dezen dient om ute melden dat we hier in goede gezondheid zijn
garriveerd, en hopen dat 't bij u niet minder is. U moet maar probeeren
te schikken Dawid. De reis heeft ons veel goed gedaan Kareltje heeft
de heele weg geslapen en Manuel zijn mond het niet stilgestaan. Wij
logeeren hier witstekend bij Sam, en hebben een groote kamer voor mijn
en de kinderen. Sam is blij met zijn proefschrift. Het is een heel boek.
U moet mijn eens schrijven of u begrijpt waarom of Sam zoo friendelijk
voor ons is. Hij weet miet wat hij moet doen om ons aangenaam te zijn en
koopt telkens cadautjes voor de kinderen. Begrijpt u dat lieve man u moet
u maar goed houden wij komen spoedig terug en dan wil ik u eens spreken
over een plannetje dat ik heb opgefad. U was aan den trein zoo treurig.
Misschien komt er noch eenen verrassing foor u, schrijf maar spoedig zoo
noem ik mij u liefhebbende vrouw

Lena.

 

In ’t benauwend heete zomerweer was de kermis gebouwd op de
vele pleintjes in de duistere volksbuurten. De danszalen werden
verlaten: jongens en meiden trokken traag waggelend naar de
foor«. Daar wandelden ze stil-blij door den witten licht-vloed,
voelden hun passie onverzettelijk zwellen, en stegen in de hel-
schitterende, zeurig-lawaaïiende karoessels, de »toeë-meulens«, lieten
zich, door gretig ingeademde muziek langzaam bedwelmd, vlieg-
vlug draaien rond, gezeten in vaste, door niemand geziene omarm-
wing, op golf-zacht stijgend’ en-dalende gondels.

EERE

EREN En
En EEE

EE