eene regels, om de jeugd

HOE DE VRAGEN MOETEN ZIJN INGERIGE
EN GEDAAN WORDENe

1. De vragen moeten duidelijk en mondeling
worden voorgefteld. Men moet geene woorden
gebruiken, welke de kinderen niet verftaan , de:
zelve verftaanbaar en in behoorlijke orde uit{pres
ken, en den nadruk altijd aan dat woord geven;
welk de zaak uitdrukt, waarnaar gevraagd wordt 5
want legt men dien op een ander woord, dan
bekomt de vraag eenen anderen zin, zoo als gij
zelf zult ortwaar worden, wanneer gij bij de
vraag: wilt gij met mij gaan?” den klemtoon
aan een der woorden geeft.

e. De vragen moeten naauwkeurig bepaald zijn,
dat is: zij moeten de leerlingen regtftreeks op
de zaak brengen, die men weten wil, en nooit
zoo ingerigt worden, dat men er, met grond,
geheel iets anders op kan antwoorden, dan men
bedoelde. Bij voorbeeld: wanneer men wilde
weten, of een mensch fterfelijk is, zoude de
vraag: 3, wat is de mensch?” zeer onbepaald
wezen, alzoo men op dezelve te regt kan ante
woorden: een verftandig wezen, een zondaar,
enz. Men zoude dus hier eenvoudig moeten
vragen: ;, zal de mensch altijd blijven leven 2”
Of , zoo: men ook van de tegenftelling wil ge«
bruik maken: , Is de mensch naar het I®chaam
9» fterfelijk- af onfterfelijk?®* Het laatfte komt
fomtijds te pas, wanneer men de vraag niet wel
anders bepalen kan; doch in dit geval moet de
tegenftelling niet altijd het eerst, of ook niet
het laatst genoemd worden: want anders raden
de kinderen het antwoord, zonder het gering{te
er op gedacht te hebben, Wilt gij bepaalde vra-
gen