Webben ». Wât eén afstand tusscheri die twee boeken! « Sterke Web ■
ben » getuigt van rustige zekerheid en smaakvolle soberheid. « Er zijn
niet vele schrijvers hier in Holland, schrijft de anders weinig uitbun-
dige Frans Coenen, die zoo doordringend als Alie Smeding dat hijgen
en smartelijk smachten der passie te geven mochten. De meesten
begaan andere paden, van levensbepeinzing of zelfs ethiek. Maar ik
zou willen staande houden, dat in zoo n enkel simpel levend verhaal
van liefdegeluk en leed het al bevat is, wat de mensch beeldend phi-
losopheeren kan en wij eigenlijk niets méér noodig hebben. En wij
mogen dankbaar zijn der kunstenares, die dit ons zoo overmengd, in
eenvoudige waarheid gegeven heeft ». («G. N.», 1922, 2e dl, blz. 246.)
Na de volksbuurt in haar woonplaats, na het Calvinistisch midden
waarin ook de sterke webben der liefde gesponnen zijn, zocht de
schrijfster haar onderwerp in het schippersleven.
(( A chter het A n\er », het werk van Alie Smeding dat ons wel het
meest aantrekkelijk en gaaf toeschijnt, verscheen in 1 924.
Hoe krachtig is de schrijfster, hoe persoonlijk, hoe evenwichtig.
Met « A chter het A n^er » verdient zij in een adem genoemd te worden
met het puik der Hollandsche schrijfsters, Top Naeff, Ina Boudier-
Bakker, Carry van Bruggen, Mevr. Scharten-Antink, Aug. de Wit e. a.
De (( literatuur » is dit boek vreemd. Een verhaal van het schip-
persleven zooals wij er geen ander in onze taal kennen, een verhaal
waarin het menschehjk leven met vreugde en smart, warm en aan-
grijpend echt, in epischen eenvoud, beschreven wordt. Een stil dra-
ma. Een jong schipper die zijn jeugdroes uitviert, trouwt, verliest zijn
melancolische zwangere vrouw, wanneer zij iets van zijn verleden
hoort. Na suffen onder den druk der zonde, klaart het stilaan op in
zijn gemoed en vindt hij een troostende weduwe.
Er komt nog al eens een schip de haven in, meent de schrijfster,
en met « varensvolk » maakt men gemakkelijk kennis, zoo kreeg ik
stof te over.
Niet minder sober zijn het kleine levensverhaal a Strakke Dagen »
en de meewarige geschiedenis van de vrouw en haar verlangen naar
liefde «ITef Wazige Land». .	. -;
Een nieuw verhaal, « Duivelsnaaigaren », dat in « Groot-Neder-
land » werd opgenomen zal spoedig in boekvorm verschijnen.
Een oorspronkelijk talent, iemand met werklust, iemand die kalm
weg en zonder zich te storen aan de grillige en zeer uiteenloopende
beoordeelingen van sommige Nederlandsche critici, het leven beschrijft
van de menschen zooals zij er kent en zooals haar kunstenaarsinstinct
haar laat vermoeden.	.	,
(( Ik woon, bekent zij, vlak bij ’n oude toren en vlak bij de zee. Uit
het raam van mijn werkkamertje zie ik enkele scheepjes, visschers-
143