REET

 

ET

Lt

 

EERE

34

doofd. Alle idealeste kenne voor mijn part na de bleksem loope,

as ‘k jeuk an mijn tuinboon heb... Dat slòòpt iemand... dat beult
'n man àf... de krachtigste natuur gaat zoo ten gronde... »ont-

houding gebiedt me de duevel«, het Milton gezegd. Bij twee pro-
festers, eerste groothede op ’t gebied van medische wetenschap,

bin ’k geweest... ja, je mot niet denke, dat ’k zoo iets beweer op
losse gronde... de rechte soort! Nee, zoo is Davidje Peereboom
niet!... Nou, de medische wetenschap is èèn-stemmig, — ik heb:

 

Tabbetates dossales — nou, jullie weet zoo goed as ik, dat is de
verschrikkelijkste, sloopendste kronische ziekte die 'r op de wije
weireld bestaat... fliegende ruggemergstering in de tweede graad!
An geen stok gebonde... zoo iets gun ’k m'n ergste fijande niet!
Jonges, als jullie ooit zoo stapel-mesjoghe, zoo allerdolst-aarts-idioot
bint om te trouwe, kijk dan uet je ooche!:.. God het de man
wille ferdellege, en toe’ het-ie ’r de frouw gezonde... Zòò is ’t, en
Meander mwechopenhauenismtmitmereens

— Kollossaal. En doe je daar nou niks foor?

— Niks an te doen! Zes plankies is ons zekerste toekomst-goed,
het Fan Eede gezegd. Wat geeft ’t of ’k mijn karkas nog ’n beetje
langer foort-sleep ?

Binnekort mot ’k d'r toch an geloowe... Ja, ja, dat is mê-ên fer-
driet. De mansche die je ’t meeste liefhabt, die kwatse je ’t meest .…
Maar ’k zal mijn plechte tegenover d'r ferfulle, zoolang ’k leef!

— À propos, Peereboom (Bram wilde ’m afleiden) hoe hé-je de
eerste-Meistoet gefonde?

— De Meistoet? Wil-je me nou èèn plezier doen, hè? En me
daar niet meer over spreke? Met ’t Socialesme hou ’k me hier niet
op, versta je? Als zij de goeie zaak begrave onder alkohol en
andere vueligheid, dan motte ze dat zellef maar wete, hé? Ze zijn
d'r mans genoeg foor. Ik help d’r niet aan mee.

Levie probeerde 'm te overtuigen, dat ’t heel mooi geweest was,
en wat die historie in de Werker betrof, dat was ’n uitzondering.
Maar David wâs niet te overtuigen. Hij stak z'n beentjes vooruit,
keek naar buiten en floot, bijna onhoorbaar.

Toen ging Bram ’m ’n beetje plagen. Die Levie, die vertelde
maar de hèlft van de waarheid. 't Leelijke, daar zweeg-ie over.
Op èèn Mei, waren d'r ’ntròep, zoo vet als iets, in ope bakkies,
met rooie vlaggetjes rondgereje. En had Peereboom dan niet ge-
hoord van ’n vooraanstaand partijgenoot, die had gezegd: ’n Mei-
feest zonder drank is niet denkbaar? Nou, en dan van Verkerke,
dàt wist toch de heele stad: Met nog ’n paar van dat soort, was-
ie ’n bezoek gaan brenge aan àlle partijgenoote herreberregiers;
nou je snapt, dat zijn me d'r nog al ’n paar! Overal éénige pintjes,
tege 'n uur of drie was-ie stom-lazeres. Toen is-ie de kapitalistische
samenleving gaan veroweren. Heel uitgesjpreid is-ie gaan zitte op