| Full text |
inieanieniseis-
nat
Durch Verordnung des Herrn Generalgouverneurs vom 1. September 1917
ist für Wallonien und Flandern je eine Landeskohlenverteilungsstelle einge-
richtet worden.
Die Verteilung der verfügbaren Kohlen erfolgt im Verwaltungsgebiet Flan-
dern durch die Landeskohlenverteilungsstelle für Flandern in Brüssel.
Die verfügbare Menge an Hausbrandkohle und an Kohlen für Kleinbetriebe,
für den Winterbedarf wird in diesem Jahre gering sein. Äusserste Sparsam-
keit und grösste Beschränkung in der Anzahl beheizter Räume ist erfor-
derlich.
Die Unterverteilung erfolgt gleichmässig nach Haushaltungen - an Kleinbe-
triebe je nach Bedarf - und durch Vermittlung ortsansässiger Kohlenhändler.
Zur Durchführung der Kohlenverteilung müssen von den Gemeindeverwaltungen
folgende Massnahmen umgehend getroffen werden:
1. Die Gemeindeverwaltungen melden dem Zivilkommissariat die Zahl der
Haushaltungen und Kleinbetriebe ihrer Gemeinden.
2. Die Gemeindeverwaltungen melden dem Zivilkommissariat die Namen
aller Kohlenhändler, welche in der Gemeinde ihren Geschäftssitz haben und
als Kohlenhändler zur Gewerbesteuer veranlagt sind. Diejenigen Gemeinden,
in welchen ein Kohlenhändler nicht ansässig ist, melden, von welchem nächst-
wohnenden Kohlenhändler sie ihre Kohlen zu beziehen pflegen; hierbei können
auch Kohlenhändler genannt werden, die ausserhalb des Kreises in einer
nahegelegenen Gemeinde ihren Geschäftssitz haben.
3. Die Geméindeverwaltungen erhalten umgehend eine der Zahl der gemel-
deten Haushaltungen entsprechende Anzahl blauer Kohlenkarten und eine
gleiche Anzahl gelber Kohlenkarten. Für jede Haushaltung ist eine blaue
und eine gelbe Kohlenkarte bestimmt. Die Gemeindeverwaltungen müssen
mit grösster Beschleunigung den Namen der Haushaltung, Adresse, Anzahl
der Haushaltungsmitglieder und die Nummer der für die Lebensmittelver-
teilung ausgestellten „cartes de ménage“ in die blauen und gelben Kohlen-
karten eintragen.
Für diese Schreibarbeit erhalten die von der Gemeindeverwaltung hierfür
angestellten Schreiber eine Entschädigung von ½ cts. pro Karte.
4. Nach Ausfüllung der Karten händigt die Gemeindeverwaltung jedem
Haushaltungsvorstand seine blaue und gelbe Karte aus.
Bis 1. Oktober 1917 müssen die Karten fertig ausgefüllt in den Händen der
Haushaltungsvorstände sein.
Die Gemeindeverwaltungen sind verpflichtet, soviel Schreibkräfte anzu-
stellen, dass dieser Termin eingehalten werden kann.
Soweit für die Kleinbetriebe Kohlen zur Verteilung gelangen, wird vom
Hilfsbüro von Fall zu Fall eine Anweisung an die Kohlenhändler erteilt.
Das Publikum wird ersucht, folgendes zu beachten:
Sofort nach Empfang der blauen und gelben Kohlenkarten muss sich jeder
Karteninhaber bei einem zur Abgabe von Kohlen berechtigten Kohlenhändler
seiner Gemeinde, welcher einen Ausweis des Zivilkommissars besitzt, in die
dort aufliegende Kundenliste einschreiben und den Namen dieses Kohlen-
händlers in die blaue und gelbe Kohlenkarte eintragen. Die blaue Kohlen-
karte behält der Karteninhaber, die gelbe Kohlenkarte übergibt er dem
Kohlenhändler.
Landgemeinden, welche einen ortsansässigen Kohlenhändler nicht haben,
ist eine freie Wahl des Kohlenhändlers nicht gestattet, sondern sie werden
einem nahegelegenen Kohlenhändler vom Zivilkommissar zugestellt, jedoch
können sie hierfür Vorschläge machen.
Die Kohlenhändler werden ersucht, folgendes zu beachten:
1. Jeder Kohlenhändler, welcher zur Gewerbesteuer veranlagt ist, richtet
sofort an den Zivilkommissar einen Antrag auf Zulassung zur Kohlenver-
teilung unter Vorlage eines Steuerausweises.
3. Jeder zugelassene Kohlenhändler ist verpflichtet, bei Ankunft von
Kohlentransporten für seine Gemeinde, sich sofort mit allen erreichbaren
Arbeitskräften und Fuhrwerken am Ausladen der Kohlen zu beteiligen. Um
die Ausladung der Kohlen zu beschleunigen, sind in dringenden Fällen auch
diejenigen Kohlenhändler, welche aus dem betreffenden für die Gemeinde
bestimmten Transport keine Kohlen erhalten, verpflichtet, ihr Fuhrwerk und
und Arbeitspersonal zur Verfügung zu stellen. Jeder Kohlenhändler teilt
daher dem Zivilkommissar die Zahl der von ihm verfügbar gehaltenen
Arbeiter und die Zahl seiner bespannten Fuhrwerke mit.
3. Dem Kohlenhändler wird von der Landeskohlenverteilungsstelle pro Tonne
der durch ihn verteilten Kohle ein Zuschlag gewährt, welcher die Kosten der
Ausladung und Verteilung deckt und einen angemessenen Gewinn lässt.
4. Jeder zugelassene Kohlenhändler ist für genaueste Verteilung der Kohlen-
rationen verantwortlich. Falls er gegen die ihm von der Landeskohlenver-
teilungsstelle bezw. dem Zivilkommissar gegebenen Anweisungen verstösst,
hat er die Ausschliessung von der Kohlenlieferung zu gewärtigen. Jeder zu-
gelassene Kohlenhändler hat eine Kaution von mindestens 500 Frcs. beim
Zivilkommissar zu hinterlegen, die bei Zuwiderhandlungen gegen die erteilten
Anweisungen verfällt.
5. Die vorgedruckten Listen zur Eintragung der Kunden werden den zuge-
lassenen Kohlenhändlern vom Zivilkommissariat zugesandt. Die Listen sind
doppelt auszufertigen; eine Liste behält der Kohlenhändler, das Duplikat
sendet er mit den gelben Kohlenkarten an den Zivilkommissar.
Gemeinden, welche mit der Durchführung der vorstehend genannten Mass-
nahmen zögern, haben damit zu rechnen, dass sie bei der ersten Kohlen-
lieferung ausfallen.
Antwerpen, den 23. September 1917.
Der Zivilkommissar des Kreises Antwerpen
GRAF WARTENSLEBEN.
Bij Verordening van den Heer Generaal Gouverneur in dato 1 September
1917 werd voor Vlaanderen en voor Wallonié ieder eene Landesverteilungsstelle
ingericht. In de drie Vlaamsche provinties van het Generaal Gouvernement
zal de verdeeling der beschikbare kolen, door bemiddeling van de „Kolenver-
deeling voor Vlaanderen“ hoofdzetel te Brussel, 115 Jozef II Straat naar de
volgende algemeene regels geschieden :
De beschikbare hoeveelheden kolen voor huisbrand en het kleinbedrijf zullen
gedurende den komenden winter zeer gering zijn. Het is derhalve noodwendig,
uiterst spaarzaam te zijn en het aantal verwarmde plaatsen ten zeerste te
beperken. De onderverdeeling geschiedt gelijkmatig voor alle huisgezinnen
en voor het kleinbedrijf ieder naar behoefte en door tusschenkomst van ter
plaats gevestigde kolenhandelaars.
Tot uitvoering van deze kolenverdeeling moeten de gemeentebesturen onverwijld
de volgende maatregelen treffen :
1. De gemeentebesturen melden aan het Zivil-Kommissariaat het aantal
huisgezinnen en kleinbedrijven hunner gemeente.
2. De gemeentebesturen geven aan den Zivil-Kommissar de namen op van
al de kolenhandelaars in hun gemeente gevestigd en welke als kolenhandelaars
patent betalen. In de gemeente waar zulkdanig kolenhandelaar niet gevestigd
zou zijn, melden de gemeentebesturen den naam van den dichtsbijwonenden
kolenhandelaar van wien zij gewoonlijk hun kolen aankoopen; hiervoor
kunnen ook kolenhandelaars aangesteld worden, die buiten het Arrondissement
in een nabijgelegen gemeente gevestigd zijn.
3. De gemeentebesturen zullen onverwijld een aantal blauwe kolenkaarten
ontvangen, overeenstemmend met het aantal opgegeven gezinnen en een gelijk
aantal gele kolenkaarten. Voor elk huisgezin is een blauwe en een gele kolen-
kaart bestemd. De gemeentebesturen zijn verplicht met den grootsten spoed
naam en adres van het huisgezin, het aantal leden en het nummer van de
reeds bestaande gezinskaart bestemd voor levensmiddelenverdeeling, op de
blauwe en gele kolenkaart in te vullen. Voor dit schrijfwerk wordt aan de
gemeentebesturen een vergoeding van ½ centiem per kaart toegekend.
4. Zoodra deze kaarten behoorlijk ingevuld zijn, stellen de gemeente-
besturen een blauwe en een gele kaart ter hand aan ieder gezinshoofd.
Ten laatste op i Oktober moeten deze behoorlijk ingevuld in het bezit zijn van
de gezinshoofden.
De gemeentebesturen zijn verplicht een voldoende getal klerken aan te
stellen opdat gezegd schrijfwerk voor voormelden datum afgeleverd zij.
Voor de kolen ten behoeve van het kleinbedrijf, naar mogelijkheid beschik-
baar gesteld, zullen in elk voorkomend geval aan de belanghebbenden bons
afgegeven worden door het bijkantoor.
Volgende voorschriften worden in de aandacht van het publiek aanbevolen:
Zoodra het gezinshoofd in het bezit is van een blauwe en een gele kolen-
kaart, moet het zich in zijn gemeente wenden tot een der bij de verdeeling
toegelaten kolenhandelaars. Deze moet in het bezit zijn van een bewijsschrift
van den Zivil-Kommissar. De kolenhandelaar vult zijn eigen naam en adres
in op de kolenkaarten en legt twee lijsten aan der klanten die zich bij hem
hebben laten inschrijven. De blauwe kolenkaart blijft in het bezit van het
gezinshoofd, de gele verzamelt de kolenhandelaar.
Gemeenten waar geen kolenhandelaar gevestigd is, worden door den Zivil-
Kommissar bij een dichtbijgelegen kolenhandelaar aangesloten. Deze gemeenten
zijn gemachtigd zelf voorstellen in te dienen.
De kolenhandelaars worden aanzocht het volgende in aanmerking te nemen:
1. Ieder kolenhandelaar die patent betaalt dient aanstonds bij den Zivil-
Kommissar een aanvraag in tot aansluiting bij de kolenverdeeling en voegt
er zijn patentbewijs bij.
2. Elke aldus aangestelde kolenhandelaar is verplicht, bij elke aankomst
van kolen voor zijne gemeente, zich aanstonds met alle bereikbare arbeids-
krachten en vervoermiddelen voor het lossen der kolen aan het werk te
stellen. Om de uitlading der kolen te bespoedigen, kunnen in dringende ge-
vallen ook kolenhandelaars eener andere gemeente, al ware die niet in de
voorkomende verdeeling begrepen, toch verplicht worden arbeidspersoneel
en vervoermiddelen beschikbaar te stellen. Ieder kolenhandelaar deelt daarom
aan zijn Zivil-Kommissar het aantal mede der werklieden door hem beschik-
baar gehouden alsook het aantal zijner wagens en trekdieren.
3. De kolenhandelaars bekomen van de Kolenverdeeling voor Vlaanderen een
vergoeding berekend per ton op de hoeveelheid kolen door hen verdeeld. Deze
vergoeding zal de kosten van het lossen en verdeelen dekken en hun daren-
boven een behoorlijke winst verzekeren.
4. Elk aangesteld kolenhandelaar is voor de stipte verdeeling der kolen-
rantsoenen aansprakelijk. Bij geval hij zich niet gedraagt naar de maatregelen
hem door de Kolenverdeeling voor Vlaanderen of door den Zivil-Kommissar
voorgeschreven kan hij van de verdeeling uitgesloten worden. Elk aangesteld
kolenhandelaar moet bij den Zivil-Kommissar een borggeld storten van minstens
500 frank dat bij overtreding der verdeelingsvoorschriften of het eischen van
overdreven onkosten in beslag genomen wordt.
5. De gereed gedrukte lijsten bestemd voor het inschrijven der klanten worden
de aangestelde kolenhandelaars door het Zivil-Kommissariaat toegezonden. Deze
lijsten zijn in dubbel opgemaakt; een dezer lijsten behoudt de kolenhandelaar, het
duplicata stuurt hij samen met de gele kaarten aan den Zivil-Kommissar terug.
Gemeenten die de uitvoering van hooger genoemde voorschriften niet ge
noegzaam bespoedigen stellen zich bloot bij de eerstkomende kolenverdeeling
te worden uitgesloten.
Antwerpen, den 23 September 1917.
Der Zivilkommissar des Kreises Antwerpen
GRAF WARTENSLEBEN.
|
