232 DE SCHEEPSTIMMERLIEDEN EN ANDERE VERHALEN.

katjes van de baan, Wouter vooral, die, bij al zijne
eerzucht, een vroolijke knaap was, en het niet beneden
zijne waardigheid achtte te dier gelegenheid al zijne
zwierigheid, zijne nankinnen broek, zijne gele gilet
van poil de chèvre, zijnen witten halsdoek met
geborduurde tippen en Zijn blauw lakensch kleed
met blinkende koperen knoopen ten toon te sprel-
den. Threzeken Janssens en Net Selderslach be-
hoorden, van haren kant, tot de fraaiste meisjes van
het bal en natuurlijk tevens tot die, welke het meest
ten dans werden gevraagd. Wij voegen er bij, dat zij
zich het liefst door de vrienden zagen uitnoodigen. Tot
een paar jaren vóor het oogenblik, waarop wij met de
beide jonge timmerlieden kennis maken, hadden echter
zoomin Sus als Wouter voor eene van haar eenige voor-
keur laten blijken. Sus danste zoo gaarne met Net, als
met Threzeken. Zoo ook ging het zijn eerzuchtigen
vriend. Wat de meisjes betreft, Wij zullen ons niet
verstouten te zeggen, dat zij eenig verschil tusschen
de twee vrienden maakten. Doch nu gebeurde het,
twee jaren te voren, gelijk wij zegden, dat de
lieve kinderen, welke tot dan toe op dezelfde zedige
wijze gekleed gingen, in een zeer verschillend gewaad
op het bal in het Goudenleêrhuis verschenen.
Trezeken, eene kantwerkster, had, als vroegere een
zorgvuldig gestreken lichtkleurig katoenen kleedje aan
en een keurig kanten trekmutsken op het hoofd. Net
daarentegen, eene kleermaakster van beroep, had
voor de omstandigheid een glinsterenden bruinzijden