denkbeelden te doen verkrijgen. 189
de eerstgenoemde fout bij het kind plaats , dan
moet gij, inzonderheid wanneer. het zich meer.
malen daaraan fchuldig maakt, dezelve niet on=
gemerkt laten voorbijgaan » maar kunt gij, na

eene gepaste befirafling, de vraag door hetzelge
laten ‘herhalen, en op nieuw doen beantwoor
den. Oak kunt gi met eén te onvreder gelaat
uw oog van het kind afwenden, en dadelijk
een ander ter beantwoording van dezelfde vraag
oproepen; terwijl het al mede van veel vrucht
kan zijn, zulk een te rad. fprekend kind voor

wee of drie dagen het antwoorden geheel te
verb laeds — Is het gebrekkige antwoord aan
mangel van genoegzame oplettendheid toe te
Schrijven , dan moet gijj niet telkens aanftonds
de vraag veranderen , en duidelijker maken, maar
het kind over -dezelve tot nadenken trachten tè
brengen, en onderzoeken, wat het van de vraag
niet verftond, ten einde hem, langs dien Weg 5
in het vervolg, de vragen Biter ie doen begrij=
pen, Op gelij Ee wijze moet gij handelen, wan=
neer gij ontde kt, dat een kind niet genoeg de
gepastheid van het antwoord overwogen heeft.

‚ Bedenk u nog eens,” (kunt gj in dit geval
zeggen ,) „iof ‘dat gene, wat gi mij daar ant-
5. woor de, wel goed zij.” Kunt gij het kind

raag niet aan het verffand, noch hetzelve
daartoe bténben ; om over het antwoord te den-
ken, dan moet gij dezelfde vraag , naar goed-
vinden, of zonder of met verandering , aan een
ander , meer nadenkend, kind voorftellen, en
hem da RON behulpzaam zijn, om het gebreke
kige ín zijn antwoord te ontdekken. Bi voor-
beeld 3 een kind geeft op de vraag: „, heeft GoD
! evallen aan de zonde 2” een toefteme
mend

  

hee
OD