74

— Dat komt van dat pestkreng fan ’n ferstelder daar bij jullí.
Om ’n haverklap mot ’n mensch fersuime. Niet dat ’k 'n minsch
's ’n daggie looie misgun, Got nee, dat weit Franssie ook wel.
Ik bin sellef gein heilig bountje. Maar sie-je, en genadig boog-ie
z'n dikken pokkel weer naar David over, »’t kan 'n minsch
soms ferdomd ongeleige komme. Net zoo goed als ‘t mijn onge-
leige komt, dat die laseresklep fan 'n Makje mijn soo in de
solteretieë laat leggen. Foor mê-ên parrt legt-ie sich in de pest-
pòkkesiekte. Niet dat ’k rê-êk sal sterreve, daar make de werrekslui
t tegewoo-ördig niet meer naar. En gelê-êk heppe se, mar ik
ouk. Ik seg mar altijd teïge me frouw: Wig mit 't kap-toal, maar
had ik d’r mar ’n beetje fanj. Nou ja, is dat nou waar of niet.

— ’tIs ’n manier van zien, daar gaat niks fan af.

— Weit je wat wij nou moste doen Davedje? Wij moste mekaar
hellepe. A-je nou na’ dat Bond gaat, d'r sit tòch geen masssel an.
Die fersteller die lapt d'r in die paar dage toch alles door. Soo
sijn se allemaal, en se sijn in hun recht. Die fa mê-ên mot soofeel
op afkorting heppe, dat-ie an ’tend fan de weik door de bank
gein sodemieter oferhoudt. Nee, fan soo 'n fent is niks te hale,
sal ’k gezond blê-êfe.

— t Ies zjuust datte.

— Mar as de eine hand de andere wasjt, dan worre se allebeije
schoun. As jij mê-ên nou hellept briljandeeëre, dan maak Ie
paar-dage goed, en ik krijg me pertiijtje op pepier.

— Hoor ’s friendsje, dank jij dat ik foor onderkruiper ga zette »
Dan bin jij bij mijn niet aan ’t rechte kantoor. Werreke dat wil
’k heel graag, maar foor dat ’k onderkruip, freet 'k liever mn
vengers op. Nee, spreek me daar asjeblieft niet van.

— Nou-ou,’t wasj mar’n fraag! Efe goeie frinde hoo-or.
Ik fou jout eerste frage, omdat ’k weit dat jij 'n fideele ke-
rel bint. En je staat bekend as’n premjeï ferreksman. Dat feet
de heile stad. Dus je hebt d'r geen sinnigheid in? Eife goeie frinde
hoo-or. Drink nog ’n pintje foor me Dafedje. Kom, fooruit, maak
geïn smoessies. Fe sterrefe toch niet rê-êk; fooruet nou keërel
sjeneër je nou niet, hoor. Seg niet »neec, as je »jac bedoelt. Lég
niet te ouwehoere. Foor wat bin je anders in Antferrepe, àje geïn
pintje lust. Nee, is dat nou faar of niet, je'frouw ?

— Fanne pintsje ghârste, dor worde strois van, zulle.

— Soo as jij hé, lekkere dikke. Kijk, hoe se in d'r fleïsch sit.
Mot je foele wat ’n titte !

— Allé, lot me gherûst, kerel.

— Nou, ik zal d'r geïn stukkie af-eïte ! Effetjes foele kan toch geïn
kwaad, hè lekkere diksak! Godsalmekrake, fat hè-jij 'n dikke kont.

— Blijf fan m'n laif! sunne Riek.

— Nou ja, dat komt fel terecht mit blièndee-&re, segge se bij