| Full text |
— 108 —
heid bewaert gy dan voor Gwyde, dat hy zoo veel ver-
zoekingen op deze wereld moet doorstaen | — Maer zeg
my, Maria, isde Leeuw van Vlaenderen ook gevangen ? ”
«Ja, myn broeder, Mynheer Robrecht van Bethune
zit te Bourges in Berry gevangen , en Mynheer Willem
te Rouaen. Van al de Edelen die met u by den Graef
waren, is er slechts één dit droevig lot ontkomen — en
dit is geen andere dan de listige Diederik.”
«Nu begryp ik het afgebroken woord en de tranen der
ongelukkige Machteld. — Zonder vader, zonder huis-
gezin, moet de dochter der Graven van Vlaenderen by
vreemden om onderstand zoeken 1_— Hoe pynlykó God!
wordt myne wonde nu — hoe onverdraeglyk dit lede
kant! Myn weerde vriend Rogaert, och genees my toch
ras om Gods wille — dat ik ook iets doe voor diegene
welke my zoo liefderyk in myne ziekte heeft bewaekt.
Spaer geen geld, gebruik de kostelykste kruiden, de
edelste gesteenten opdat ik uit het bed komen moge; —
want nu is er geene rust meer voor my 12
«Maer mynheer van N ieuwland ,” antwoordde Bogaert,
« het is niet mogelyk de heeling uwer wonde te verhaes-
ten: de natuer moet immers tyd hebben om de ge-
kwetste deelen weder te vereenigen. Geduld en rust
zullen u beter helpen dan kruiden en gesteenten. —
Maer ditis niet alles wat wy uzeggen wilden. Weet dan
dat de Franschen overal meester zyn, en dat zy hoe lan-
ger hoe stouter worden. Tot hier toe hebben wy de
jonge Machteld aen hunne kennis onttrokken; maer wy
vreezen dat zy wel eens zal ontdekt worden; en het is
denkelyk dat die arme J onkvrouw dan ook aen Johanna
van Navarre zal worden ov ergeleverd. 3
— 109 —
«ò God!” riep Adolf uit, “gy hebt gelyk, meester
Rogaert, zy zullen haer niet sparen. Maer wat zullen wy
doen? — Hoe rampzalig lig ik hier nu uitgestrekt, terwyl
zy myne hulp noodig heeft. 7
«eik weet eene plaets” hernam Rogaert “waer Machteld
in veiligheid zyn zou.”
“Ho, gy red my uit de wanhoop! Noem toch ras deze
plaets 2 ”
« Dunkt het u niet, Adolf, dat zy in het land van Gulik a
by haren neve Willem in alle gerustheid zou kunnen
verblyven ? ”
De ridder verschrikte zichtbaer by deze vraeg. Zou
Machteld in een ander land eene schuilplaets zoeken
en hem verlaten! Dit gedacht beneep zyn hart met
knellend wee; terwyl spande hy al zyn zielsvermogen
in om eenen anderen middel te vinden, die haer zoo
zeer van hem niet zou verwyderen. Wanueer hy den-
zelven meende gevonden te hebben, hep er eene zoete
uitdrukking over zyn aenzicht en hy antwoordde:
« Waerlyk, meester Rogaert , dit verblyf zou ten hoogste
gunstig zyn; maer volgens uw gezegde zyn de fransche
benden over gansch Vlaenderen verspreid; derhalve
schynt het my zeer gevaerlyk voor eene vrouw , deze
réis aen te nemen. Een geleide mag haer niet verge
zellen; want dit ware nog erger. — En zou ik Jonkvrouw
Machteld alleen met eenige dienaeren laten gaen ? Ho
1 Een Hertogdom in Westfalen, bevattende de steden Gulik, Duren en
Aken. Willem, neef van Robreclit van Bethune; was Aertsdiaken van Luik
en Proost van Aken, alwaer hy zyn verblyf had.
? |
