| Full text |
B
biedigd en heeft zelf u getroost. Ik weet wel, dat onze
rampen en de gevangenis myner zuster eindigen zouden
indien hel in zyne macht ware. God geve hem de eeu-
wige zaligheid om zyne edele gevoelens! ”
“Ja, God zy hem in zyn laetst uer genadig!” hernam
de Graef Gwyde. ‘Kunt gy begrypen myn zoon dat hy,
onze vyand, edelmoedig genoeg zy, om zich-zelven voor
ons in gevaer te stellen, en zich den haet van Johanna
van Navarre op den hals te halen 2”
“Ja, dit begryp ik, heer vader, zoodra gy van Charles
De Valois spreekt. Maer wat kan hy toch voor ons en
onze zuster doen 2”
“Luister Willem! Dezen morgen met hem ter jacht
rydende heeft hy my eenen middel aengewezen , by
denwelken wy met Gods hulp den Koning Philippe le
Bel verzoenen mogen.”
De Jongeling sloeg met blyde opgetogenheid de han-
den te samen en riep:
“0 Hemel — zyn goede engel heeft uit zynen mond
gesproken! En wat moet gy daer toe doen, myn vader 2”
“Den Konimg met myne Edelente Compiegne 1 gaen
vinden en eenen voetval voor hem doen.”
“En de Koningin Johanna ? ”
“De ongenadige Johanna van Navarre is te Parys met
Enguerrand De Marigny. Nooit was er gunstiger oogen-
blik dan dit.”
1 Eene stadin Frankryk,op 18 mylen ten noorden Parysen waer de
koningen hun Hof hielden. Zy bezat een sterk en prachtig kasteel, en was by
een overgroot woud gelegen, De maegd van Orleans werd aldaer door de
Engelschen in 1430 gevangen.
annen
emma
pe ee
Zee
“ Geve de Heer dat uwe hoop niet worde te leur ge-
steld! wanneer wilt gy dien gevaerlyken tocht aen-
nemen, myn vader 2 ”
“ Overmorgen, zal Mynheer De Valois met zyn gevolg
naer Wynendael komen om ons te geleiden. Ik heb de
Edelen, die my nog in myn ongeluk getrouw blyven,
doen ontbieden om hun kennis hiervan te geven. Maer
uw broeder Robrecht komt niet — waerom zou hy zoo
lang uit het slot blyven? ”
Gls u zyn twist van dezen morgen reeds vergeten ,
heer vader? Hy heeft zich van eene beloochening te zui-
veren; nu is hy gewis met De Chatillon.”
“ Gy hebt gelyk Willem, het was my ontgaen. Deze
twist kan ons schadelyk zyn, want Mynheer De Cha-
tillon is machtig aen het hof van Philippe le Bel.”
In die tyden waren eer en faem de kostelykste pan-
den des ridders. Ook mocht hy zich door geenen schyn
van laster laten raken zonder er rekening over te vragen.
Derhalve waren de tweegevechten dagelyksche bezig-
heden en men gaf op dezelve weinig acht.
Gwyde stond op en sprak :
«< Daer hoor ik de brug vallen. Zeker zyn myne Leen
mannen reeds daer, Kom, wy gaen in de groote zael. ”
Zy gingen uithet vertrek en lieten de jonge Machteld
alleen.
‚ Weldra kwamen de heeren van Maldeghem, van
Roode , van Kortryk, van Audenaerde, van Hevyle,
van Nevele, van Roubais, de heer Wouter van Lo-
vendeghem met zyne twee broeders en meer anderen,
‚ten getalle van twee-en-vyftig beurtelings in de zael
? |
