| Full text |
— 140 —
«Het is onnoodig, Mevrouw , dat uwe Majesteit zich lan-
ger hier mede bezig houde; wees verzekerd dat Gy ten
volle zult gewroken zyn. Wellicht zal ik uwe begeerte
te boven gaen, want ik heb niet alleen uwen hoon te
wreken ‚ maer ookden laster , welke der kroon van Frank-
ryk dagelyks onder dit koppig volk wordt aengedaen. y
“Mynheer De Chatillon, laet de listigste staetkunde u
leiden, trek den strop niet in eens aen hunnen hals vast;
maer beneem hun den moed door trage vernedering.
Beroof hen allengskens van het geld dat hen tot weder-
stand aendryft, — en wanneer gy hen aen de ploeg
zult gewend hebben, druk dan het jok zoo vast, dat ik
hunne verslaefdheid als een’ zegenprael moge aenschou-
wen. Wees niet haestig, ik heb geduld genoeg, wanneer
het doel er beter kan door bereikt worden. Om spoedi-
ger te gelukken, zal het raedzaem zyn dat gy ten eerste
eenen zekeren Deconinck van het dekenschap der we-
vers verwydert, en nimmer anderen dan Franschen of
derzelver vrienden tot de machtgevende ambten toe-
laet. ”
De Chatillon luisterde aendachtiglyk op den raed der
Koningin, en verwonderde zich innerlyk over hare
slimme staetkunde. Dewyl zyne eigene wraekzucht hem
tot boosaerdige dwingelandy aenporde , verblydde hy
zich grootelyks, dat hy aldus zyne driftenende begeerte
zyner nichte mocht voldoen.
Hy antwoordde met eene zichtbare vreugd.
«Ik ontvang met erkentenis de eer die uwe Majesteit
my aendoet, en zal niets verzuimen om als een getrouwe
dienaer, den raed myner Vorstin te volgen. Gelieft het
u my nog eenige bevelen te geven?”
— 141 —
Deze vraeg had de jonge Machteld ten doel. De Cha-
tillon wilt wel dat de Jonkvrouw, de gramschap der
Koningin op zich gehaeld had, en kon derhalve wel
gissen dat zy niet ongestraft mocht blyven. Johanna
antwoordde :
«Ik geloof dat het niet onredelyk ware, de dochter van
Mynheer van Bethune in Frankryk te doen voeren ,
want zy heeft mede de vlaemsche koppigheid ingezogen.
Het zal my aengenaem zyn haer by het Hof te hebben.
Hier over nu genoeg — gy begrypt myne mzichten.
Morgen vertrek ik uit dit vervloekt Land, want te lang
heb ik dien laster verdragen. Raoul de Nesle volgt ons:
gy blyft als Oppervoogd in Vlaenderen met de vol-
macht om het Land naer uwen wille, en in getrouwig-
heid te bestieren.” ú)
“Of volgens den wille myner koninglyke nichte” viel
De Chatillon vleiend in hare rede.
“Het zy zoo” hernam Johanna, “ik verheug my in
uwe goed willigheid. Twaelf honderd ruiters zullen u
byblyven om uwe bevelen te staven. — Het gelieve
UEdelemy nu de noodige rust te laten genieten. — Ik
wensch u goeden nacht, myn schoone oom!”
“De goede engel bewake uwe Majesteit! ” sprak Cha-
tillon zich buigende, en hiermede verliet hy de slaep-
kamer der boosaerdige vrouw.
1 De Koning heeft tot Gouverneur-generael van Vlaenderen aengestelt
q . En - al
acquesde Chatillon, broeder van Guide van St.-Pol, dewelcke waren
Ooms van de Koninginne.
Jaerboeken van Brugge.
? |
