| Full text |
— 128 —
volmaektste ridder zyns tyds. Hierom ook, werd hy door
gansch Europa, le Bel, of de Schoone genaemd. — Zyne
kleeding was wel met goud en zilver doorwrocht; maer
eehter niet met versiersels overladen. Het was kenlyk
dat de fynste smaek en nietde verwaendheid zynen keus
bestuerd had. De verzilverde helm, die op zyn hoofd
blonk, droeg eenen grooten vederbos welke tot op den
rug van zyn peerd nederviel. 1
Nevens hem reed de trotsche Johanna van Navarre
zyne gemalin. Deze was op eene vale hakkeny gezeten
en gansch met goud en gesteenten overdekt. Een lang
rykleed van gulden laken, dat op de borst met een zil-
veren snoer toegeregen was, viel in zware vouwen tot
by de aerde, en glansde hevig met zyne duizend schit-
terende versiersels. Peerlen en allerlei knoopen en eeke-
len van de kostelykste stoffen gewrocht, hingen in over-
vloed op haer en op de hakkeny, die deze schatten
voerde. Hoogmoedig en verwaend was de Vorsan; men
kon op haer gelaet bemerken dat die zegeupralende m-
trede haer hart met een nydig genoegen steeelde: zy
smeet hare styve blikken met hoogmoed en opgeblazen-
beid over het verwonnen volk, dat in de vensters, op de
pompen, ja op de daken geklommen was om den stoet
te kunnen aenschouwen.
Aen de andere zyde des Konings reed Louis Hutin ,
zyn zoon. Ootmoedig mm zyne grootheid en goed van in,
borst was de jonge Vorst ; medelyden voor deze nieuwe
onderdanen blonk op zyn gelaet, en de oogen der bur-
gers vonden steeds eenen minzamen grimlach op zyn
aenzicht. De goede hoedanigheden en de deugden zyns
— 129 —
vaders had hy, zonder de hatelyke inborst zyner moe-
der te hebben.
Onmiddelyk na den Koning kwamen eenige schild-
knapen, hofjonkers en staetjuffers; dan een geheele
stoet ridders op het prachtigste uitgedoscht. Onder
dezen waren de heeren Enguerrand De Marigny, De
Chatillon, De St—Pol, De Nesle, De Nogaret en meer
anderen. De Koninglyke standaerd en menigvuldige
wimpels zwaeiden lieflyk boven den stoet der edele
ridders.
Nu volgde nog een hoop lyfwachten, allen te peerd,
en wel by de driehonderd sterk. Hun gansch lichaem
was van het hoofd tot de voeten met yzer overdekt,
lange speeren staken twintig voet boven hunne scharen
uit; zy hadden helmen, harnassen , wapenrokken,
rondellen, bilplaten en yzeren handschoenen. Hunne
zware peerden waren ook met yzeren schutplaten be-
dekt.
De burgers, die overal in menigte vergaderd waren,
aenschouwdendit gevaerte met een plechtig stilzwygen;
geen enkele welkomsgroet steeg uit de scharen , en geen
enkel teeken van blydschap was onder hen te vinden.
Door deze koude ontvangst voelde Johanna van Navarre
zich grootelyks gehoond; nog meer verbitterde zy,
wanneer zy bemerkte dat veel oogen haer zonder eer—
bied bezagen, en door eenen mispryzenden grimlach
hunnen haet voor haer te kennen gaven.
Zoodra de stoet by de Markt kwam, brachten de twee
Faemengelen die op de voetzuilen stonden, hunne ba-
zuinen aen den mond en zonden den welkomsgroet
weêrgalmend over de plaets. Hier op hieven de Heeren
9
? |
