| Full text |
seum ». Hij is lid van de Koninklijke Academie van Wetenschap-
pen », van de Koninklijke Vlaamsche Academie (1911), de Maat-
schappij van Nederl. letterkunde te Leiden, het 'Historisch Genoot-
schap te Utrecht en het Provinciaal Utrechtsch Genootschap.
Van 1897 tot 1900 was Prof. Kalff mederedakteur van « De Gids »
en van 1914 af lid der redactie van «Vragen des Tijds »,
u
# II
Over het uitmuntend werk « Het Lied in de Middeleeuwen
schreef de groote Vlaamsche liederenkenner, Florimond vanDuyse,
in de inleiding van « Het Oude Nederlandsche Lied » : Aan Dr G.
Kalff komt de eer toe het eerst de tot ons gekomen teksten met
elkander te hebben vergeleken en toegelicht, waar het mogelijk
was de oorspronkelijke bronnen te hebben aangeduid en aldus
voor onze liederpoëzie een prachtig en duurzaam gedenkteeken
te hebben opgericht. In zijn voortreffelijk werk wordt ons het
breede tafereel opgehangen van de gansche geschiedenis van het
oude Nederlandsche Lied. »
Onder den titel « Onze Letterkunde in hare jongelingsjaren »
schreef G. Slothouwer in De Gids (1891) een uitvoerig opstel
over de « Geschiedenis der Nederl. letterkunde in de 16e eeuw »
en verklaarde o. m. : En zoo heeft ons volk ook alle reden om den
heer G. Kalff dankbaar te wezen, dat hij het in staat heeft gesteld
om zich zelf, de geschiedenis van zijn eigen bestaan en de ont-
wikkeling van zijn dichterlijk gevoelen te leeren begrijpen, het
te leeren zien, hoe uit de « Sturm und Drang periode » zich een
man heeft ontwikkeld met gebreken natuurlijk, vele zelfs, maar
toch een man met een eigen karakter ».
Het standaardwerk « Geschiedenis der Nederl. Letterkunde »
werd door Prof. Dr C. G. N. de Vooys in « De Nieuwe Taalgids »
(1914) welkom geheeten : « Ziehier ten slotte, schreef hij, het
VIIe en laatste deel van Dr Kalff’s Geschiedenis der Neder. Letter-
kunde. Daarmee heeft de kundige hoogleeraar een boek gegeven,
dat op waardige wijze de reeks zijner met smaak en kennis bewerkte
hoofdstukken besluit. Zelfs meenen wij, dat met dit deel de ver-
diensten van het voortreffelijk werk zijn gestegen. Terwijl de stof
zelf, bij haar kwantitatieve volheid en bij de vertwijfelende moei-
lijkheid van een kwalitatieve rangschikking, met meesterschap
wordt overzien, en streng binnen haar kaders wordt gebonden,
170 |
