van tranen stroomde uit zyne oogen. Zyne moeder,
die hare tranen met de zyne vermengde, hield hem
omarmd; zonder te kunnen spreken. Mevrouw De-
latour, buiten zich zelve, zeide tegen my : « Ik kan
het niet uithouden : myn hart wordt van een ge-
| scheurd! die rampzalige reis zal niet gebeuren. Ge-
buer, tracht myn’ zoon met u te voeren. Sedert acht
dagen heeft niemand onzer byna een oog geloken. »
Myn vriend! uwe zuster zal blyven, sprak ik tot
Paul; morgen zullen wy er met den gouverneur
| over spreken. Laet uw huisgezin rusten, en kom
Hal den nacht by my doorbrengen. Het is laet, het is
H middernacht; het kruis van het zuiden is regt op
ij de kim. »
Le Hy liet zich geleiden , zonder een woord te spre-
Ì ken, en na een’ onrustigen nacht doorgebragt te
hebben , stond hy met het krieken van den dag op,
en keerde naer zyne wooning terug.
Maer waertoe voort te gaen met u deze geschie-
\ denis te verhalen? Nooit kunnen wy het menschelyke
leven van meer dan eene gunstige zyde kennen.
Gelyk aen den bol, waerop wy omdraeijen, duert
fl onze spoedige omwenteling slechts een dag, en een
gedeelte van dien dag kan het licht niet ontvangen
zonder dat het overige in duisternis ligge
fi « Vader, sprak ik tot den grysaerd, voleindig,
smeek ik u, met my mede te deelen, hetgeen gy op
zulk eene treffende wyze hebt begonnen, De beelden
van het geluk streelen ons ‚ maer die van den tegen-