Wi /À Verkwikt, zonder eenige loomheid, was David opgestaan. ’n Frisch krachtsgevoel omgaf ’m als ’n tooverhuid. Z'n gedachten schenen vrij, en hij kon ze wel naar alle kanten voor zich uitdrijven, uit- blìksemen. De laatste week had ie doorgebracht in onophoudelijk peinzen en soezen over z'n vader, zooals ie ’rm ’t kafé had zien binnenstrompelen : Wat wasie hier in Antwerpen komen doen? — Nà dien tijd had ie 'm niet meer ontmoet, en ’t akelige beeld was in Zn herinnering heel spoedig vervaagd, verdrongen door de gedachte aan de bezoeking die hij gehad had, ’s nachts, midden op de straat. Dagen-lang kon hij zich van dien indruk niet vrijma- ken. ’t Was ’m als beleefde ie ’t telkens weer, en dan boog-ie lijde- lijk ’t hoofd, want kracht tot verzet bezat ie niet langer. Ook scheen t ideé ’m juist, ’n nieuwe ontdekking, en in z’n woelige kracht- buien, zoo tegen val-avond, geloofde-ie vaak: ’n waardevolle wijs- heid uitgedacht te hebben. En waaròm zou dat niet kunnen? Had ie niet evengoed z'n gezond verstand als kwasie-geleerde snorrekers, die zich voor ’n paar gulde ’n diezertaatsie hadden laten schrijven, en nu met ’n doktors-titel geurden? Nee, hij had méér verstand : hij was niet schoolsch, liet zich niet in de luren leggen door allemaal hooggeleerde oomes, profesters en adelijke snuiters. Hij kon vrìj denken, en nu voelde ie opeens de waarde van z’n lijfspreuk : »Niks ís heilig foor mijn«. Dàt was de ware fielsefie van de arrebeier, en dàt had ’'m geleerd: te denken onder niemands invloed. Want och, och, as je achter de scherme keek, wat zag ’t d'r dan met de vrijheid fan filozofen broerd uit! De een werd onderhoue door ’n rijke graaf of ’n bankier, en moest de belange van adel en geldzak verdedige, de andere kreeg ’n toelage fan ’n ouwe-jongejuffrouw, en mocht niet fulmineere tege de frouwe, al had-ie d'r nòg zoo’n zin in... ‘en derde lag in de bande van de kerk... allemaal hadde ze ’n blok an ’t been. Maar Davidje Peere- boom, die had niks of niemand te ontzien, mocht iedere klasse en ieder geloof ongestoord in z'n knuist verpletteren. Dàt was je ware | SRT Gt TE ze HE Rb TEE ne Ee Et Et tn en