aa den fchooltijde 8 3

gemeenzaam te fpreken. Hierdoor
zult gij uwenleerlingen het zoo noodige vertrou
wen jegens u inboezemen, en hen van langzas
| aan eene betamelijke vrijmeedigheid gee
wennen; doch gedraagt u in dezen zoodanig,
dat zij er fteeds eene eer en genoegen in ftels
jen, om met u alleen te zijn, Ontmoet gij els
ders één of meerder kinderen , die gi onderwijst,
of voorheen bij u ter fchole gingen, gaat hen
dan toch niet koel of onverfchillig voorbij, als
of gij hen niet kendet, of om dat gijj het voor
u te vernederende houdt, hen toe te fpree
ken; maar groet hun integendeel vriendelijk, en
legt er u op toe, om hun het een of ander te
zeggen, dat voor hun van nut kan zijn. Zulk

  

een gedrag zal u achting en vertrouwen doen
verwerven; terwijl eene tegengeftelde handelwijs
ù in verdenking van trotschheid zal brengen. —
Spreekt ook de kleine kinderen, die nog niet
bij u ter fchole gaan, op den weg minzaam
aan, en vertelt hun de eene of andere, voor
hunne vatbaarheid berekende , gefchiedenis enz.
en het kan niet misfen, of gijij zult daardoor bij
voorraad hunne liefde winnen, en den lust to
onderwijs in hen opwekken.
derzoekt wijders naar het gedrag, dat uwe leef=
en buiten de fehool houden. Dezen raad bea
uwen vele onderwijzers als onbillijk; maar ís
dan uwe taak niet, voor de verbetering uwer
Scholieren te zorgen? En hoe zult gij daartoe
in ftaat wezen, wanneer gij niet weet, in wel
ken opzigte het eene of andere kind verbetering
behoeve? of hoe zult gi dit ontdekken, zoo gij
u aan de gedragingen uwer leerlingen, in uw
afwezen, niet laat gelegen liggen? Een regtfcha-
Asa pen