ze kreeg haar maandwedde uitbetaald
op staande voet, beval Marietta. Haar treinreis naar
de Vlaanders, waar Doortje’s ouders wonen, werd
door Marietta betaald, ze moest zich maar nooit meer
in de streek laten zien, zegde de dochter van
Maar Doortje is naar haar tante gegaa

fap]

   

keert niet graag teru

 

 

 

dr mKt, Nij IS DEKW aam haar te staan als ZE er ZEeT-
sn Ean ° re
gen dat ze haar plaats K elpt nu ) g
Maria met het naaïwerk en zoekt naar eer
dienst, hier in de omtrek.…

Ja. die dienstmeisjes hebben het likwijls -

lijk, zuchtte meneer Walravens. Er zijn meer
dan B betrekkingen. Hadden wij onze Sofi
ik zou zeggen wij nemen dat meisje in huis, maa
dienstboden is te veel voor ons.…

Het onderwerp werd veranderd, doch Alida hoorde
niet wat er nog gezegd werd. Het | a ruiste in haar
oren.

Toen de maaltijd eindelijk voorbij was
Walravens verklaarde dat hij haar voor morgen
meer nodig had, vroeg ze aan zijn echtgenote of ze die

naaister «Maria», de tante van Doortje, niet mocht
gaan opzoeken.

— Mijn mantel is van vorig jaar en te lang vc
de huidige mode, gaf ze als uitvlucht op. Ik z
willen vragen wanneer ze de tijd zou vinden om Ì
van enkele centimeters te verkorten

 

fa)

Y
ii

 

 

  
 
  
 

 

— Dat is een goed idee, glin -
ravens. Misschien kan je meteen eren
naar mijn kleed dat in de maak is. Zeg €
zeker zou willen vóór Kerstdag !

— Ik zal er op aandringen! belo

Geen half uur later bevond ze zich
van het dorp. De vrouw woonde in huisje,
dichtbij de kerk. Alida stapte de uitges :