Full text |
hij monsterde opnieuw aan op een schip dat zonder hem zee koos
en met man en muis verging.
Dertien uur per dag moest hij werken in de jutefabriek en
toch vond hij tijd om te schrijven. Met een schets>A typhoon
off the coast of Japan » won hij een prijs uitgeloofd door een plaatse-
lijk dagblad. Nu begon hij te zwerven, trok door de Vereenigde
Staten en keerde over Canada weer terug naar zijn geboortestad.
Wat hij gezien en beleefd had won hem voor het socialisme.
Hij was toen 19 jaar oud.
Toen kreeg hij een betrekking als concierge van een middel-
bare school in Oakland en werkte hij mede aan het schooltijd-
schrift. Kort daarop was hij waschbaas, maar in zijn vrijen tijd
volgde hij leergangen aan de Universiteit van Californië. Spoedig
won zijn rusteloosheid weer haar recht en hij volgde den stroom
van goudzoekers en avonturiers die op Klondyke aftrokken. In
den harden strijd vond London evenwicht en zelfkennis. Scheur-
buik dreef hem naar huis en niet minder dan 1900 mijl moest
hij in open boot afleggen.
Na de dood van zijn vader moest London het ouderlijk gezin
onderhouden. Zijn verhalen kon hij niet geplaatst krijgen tot hij
eindelijk voor een kort verhaal 40 dollar kreeg van het blad « Call ».
Zijn eerste boek «The son of the Wolf» verscheen in 1900.
Maar het zwerven zat hem in het bloed. Als oorlogscorres-
pondent bezocht hij Japan, Korea, Mantsjoerije en Mexico,
en voer zeven jaren in een kleine jacht de wereld rond. Een leven
van strijd ! Strijd om het bestaan, om de erkenning van zijn talent,
strijd om zijn drankzucht te temmen.
Hij overleed te Glenellen in Californië, nauwelijks 41 jaar
oud. The Macmillan Co te New-York gaf een uitvoerige levens-
beschrijving uit : Jack London,. life and works.
Wie de pijnlijke biecht, de herinneringen van een drinkebroer,
« John Barleycorn » gelezen heeft, zal van Jack London houden als
van een M. Gorki, een Lawson. Toen zijn levensgezellin hem,
na een stemming waar het ging om vrouwenkiesrecht, de vraag
stelde hoe hij gestemd had, antwoordde Londön, die onderweg
flink zijn dorst gelesch had, dat hij het vrouwenkiesrecht voorstond.
« Ik weet, zei hij, dat zoohaast de vrouwen stemrecht zullen bezitten,
zij het alcoholverbruik zullen verbieden. Alcohol is de geliefde
en verafschuwde Meester. Slechts de moeders, de vrouwen en de
zusters zullen in staat zijn de nagels in zijn doodskist te hameren.
295 |