| Full text |
lijke verzoeningsvoorstellen, die het Calvinisme in die
Zuidelijke provinciën in ieder geval zouden hebben
ineetoomd, minder radicaal-vijandig stonden dan
diegenen die zich door menschien als Villiers, de Taf-
fin’s, Marnix en de andere consistorialen: lieten beïn-
vloedien. Waar nu de kolonellen zich verantwoordlelijlk
rekenden voor de veiliefhieid: der stad, hiebben ze ook
het initiatief genomen zoo van den eersten religions-
vrede (29 Augustus 1578) als van den tweeden (12
Juni 1579), en van de verloochening dezer om te
komen tot de gschorsing der Roomsche welilgie » (1
Juli 1581). Ook de aanslagen op de geestelijke goe-
deren, de afbraak der altaren in 1581, dee vernieti-
sine der kloosters en de ombouwing der kloosterer-
ven, zijn door de kolonellen, en vooral door de
bwieede ploeg, doorgevoerd:
Een dramatische verwikikeling doet zich. voor ún die
geschiedenis der kolonellen met het inhalen en hul-
aa door Oranje, Marnix en de Staten, van dien —
vatholieken — duc d'Amjou, die hier de « chieistellijke
republiek » kwam schenden. De eenige kolonel die
gesneuveld is, is gevallen in de Fransche furie. In
den Zomer van 1583 kan Oramje niet meer rekenen
op de vendels dier kolonellen en op 22 Juli zal hij voor
goed Antwerpen verlaten. Men mag meenen dat van
af de overheersching van den Breeden Raad, over de
kolonellen, deze laatsten steeds seneigid zijn geweest
om het extremisme te dienen.
Opvallend: ús, àn verband: hüermede, dat we na de
verzoening met Farnese, vooral kolonellen der eerste
ploeg katholiciseerend te Antwerpen terugvinden:
Schetz, Tuchver, die Lamtmieter, die ietwat latere de la
Faille e.a, terwijl die van de laatste ploegen, Bar-
ES
Edi
SEE
TETN NS TERS
ES
ke
ee
wr;
? |
