| Full text |
en-programma’s stellen inderdaad zulke eischen aan het personeel en zijn
bevoegdheid, dwingen het tot 2,00 veelzijdige studie en opsporingen,
dat niemand in dat personeel bij machte wezen kan om zich het noodige
bronnenmateriaal op eigen middelen aan te schaffen.
Het is dus goed, dat de gemeenschap zulk materiaal beschikbaar
stelle en dat zij ’t doe in zoo ruim mogelijke mate.
Alleen moge de vraag geopperd, of juister, het stel vragen : of
totnogtoe doelmatig werd gehandeld vanwege de besturen en vereeni-
gingen ; of’t onderwijzend personeel in de bibliotheken, die tot zijn
beschikking zijn, het materiaal aanwezig vindt, dat het er redelijker-
wijze het recht heeft aan te treffen ; en of datzelfde personeel rustig ter
plaatse werkzaam zijn kan, om er de noodige gegevens op te sporen.
En we aarzelen niet, de overtuiging uit te drukken, dat zulke vragen
niet anders dan ontnuchterend kunnen beantwoord worden. Want het
is al te waar : dat zoogoed als alle hiervóór bedoelde bibliotheken over
al te beperkte middelen beschikken,om hun verzamelingen behoorlijk aan
te vullen, — om niet te zeggen, dat een aantal uitsluitend Van geschenken
leven —, en dat zeer vele meer op het toeval af dan met methode hun
keuze en hun aankoop doen. En even grievend waar : dat al die
bibliotheken doelmatig ingedeelde katalogen en repertoria missen,
alsmede een leeszaal, waar het personeel zich thuis als in u zijn ” huis
kan voelen.
“ Waartoe ook noodig ! ” zei ons eens een bibliothekaris, “ een
onderwijzer vindt toch even goed het noodige materiaal in staats-en
stads-en volksbibliotheken !
En werkelijk, hij had een schijntje van gelijk : wat zich bevindt in
vele pedadogische en schoolbibliotheken is zoo gering, is dikwijls zelfs
zoo weinig pedagogisch ook, dat het bezwaarlijk een apart budget en
een apart beheer kan wettigen.
Maar daar dan tegenover moge de bedenking gelden : dat zulks een
reden is, niet om die bibliotheken af te schaffen of ze in andere op te
lossen, wel om ze te herzien, ze uit te breiden, ze herin te richten en ze
een behoorlijke huisvesting te geven.
Trouwens, een pedagogische bibliotheek heeft recht op onafhankelijk bestaan,
naast andere boekerij en, gezien de uitzonderlijke plichten van zelfstudie en zelf-
volmaking., die telkens in een nieuwen vorm de onderwijzers worden voorge-
houden.
“De Bibliotheekgids” is geen onderwijsorgaan ; we zullen in dit |
