achtig, u het niks te klage hoor! ’n heel goed, lief, aardig frauw-
tje hebt u. As ’t nou soo was as bij ’n kennis fan me, dan sou

’k séooe... ’k Weet niet of u snapt wie 'k bedoel... Nee? Nou
oo P )

dannsalnekethumspsessen:

— Me hand d'r op.
—. Nou ’tis bij Isekson, in de Moulestraat. Daar is ’t treurig
gesteld. Ken u d'r misschien? Nou, niet oufer babbele hoor! Ik
weet niet siet-u, maar soo jonge kerels onder mekaar, de een feí-

telt ’t an de

ander...

Afijn, dà frauwtje.…

Mar mit niemand oufer spreke hoor ?

ik geloof stellig det

ze ferliefd is op iemand die d'r as frind oufer de floer komt.

sooe soortement fan klad-schilder. Nou, wat seg
Is dat geen oupelijk schandaal? ’n Getrouwde
jonge kindertjes ….

Fanne frau kan

it a 5
me nog

u dààr nou fati.
kerel mit twee
begrijpe, siet u,

die jonge frauwe sijn oufer ’t algemeïn niet te vertrouwe... mar

manen nm enn

Siet u, daar kan Je niet bij mit me ferstand.

Dat, sou iets, dàt gaat alle grense te buete, dat is ’n oupenbaar

schandàälk.

Z'n platte hand klapte Dejongh op z'n zwakke toonbank en ’t
»koppie thee« rammelde op ’t bemorste schoteltje. Met scherp-schok-
kend geblaf stoof de bruine buldog binnen en wilde David naar de
keel vliegen — »Koesj, beessie, stil! ’tis goed follek. Nee, hoor,
de baas is niet boos... Siet u, op dat minsch bin ’k soo duuffelsch

geworre. Ik bracht d'r wel ’s foor ’n paar franl

segare, — wat doet

’n mensch al niet foor se broudje. Maar toen ’k dàt hoorde! In
eens finaal uet, hoor! Liefer eet 'k me hande op fan de honger,

as dat ’k an ’n peblieke frauw ferkoup.

sou me schame) foor

me dochter, as ’k dàar in hues kwam. Twee getrouwde minsche,

mit d'r folle ferstand! Schandelijk !.….

Goed follek | Koesj dan toch !«
— Ja, ja, gelijk hebt u. Zeker. Natuurlijk. Mar u was me nog

an ’t fertelle, waarom u zoo laat opstaat.

Nee, koesj hond, koesj !

— Gunst nog toe! Dat was ’k heelemaal fergete! Nou, da’s

heel infoudig; niet dat ’k me oud foel of soo iets... hooör! Ik
foel me — hoe segge se dat ouk weer... soo jong asse —/fougeltje
in de lucht, — Neeï ’tsit’m sou! Froeger, kwamme de/ partijge-

noute d'r solledariteit mit ’n arreme spoorwegslaaf toune, door
’s morreges froeg, foor datse na de febriek ginge soo ‘seffetjes bij

me binne te loupen.…

Maar slijpers, snijers en kloufers; siet u, ik

ken de kattegorieje goed fan buete, se binne nou kepléet allemaal
efe lui: Komt u mar effetjes op de winkel, meneer + of »gesèl«
— Dejongh, seit de een na de ander. En sou is dat/as ’n louped
fuurtje rondgegaan, en nou staat ’t belletje smorreges,in de froegte

heïlemaal sti-il.

Niet da’k d’r nadeel fan heb! Gunst neer. Maar

sou de heele godsganschelijke dag loupe, trap op, trap àf, dat

foelt 'n minsch in de beene; nou en dan dolle se nog wel ’s ’n